ครบรอบ 21 ปีเหตุการณ์ปล้นปืนค่ายปิเหล็ง อำเภอเจาะไอร้อง จังหวัดนราธิวาส
ปฐมบทไฟใต้ที่ลุกโชนไม่มีวันดับจนมาถึงปัจจุบัน
เพจ KNIGHTS BORDER เล่าเรื่องราวยืดเยื้อยาวนานเท้าความถึงต้นเหตุที่ทำให้สถานการณ์ไม่คลี่คลาย
วิเคราะห์ผ่านสายตาที่ลงไปปฏิบัติหน้าที่ในสมรถูมิรบนอกตำรา
- เจ้าหน้าที่ของรัฐเป็นคนสร้างปัญหาเสียเอง ข้อนี้จริงครับ เจ้าหน้าที่ของรัฐ โดยเฉพาะ
ตำรวจ ทหารหนุ่มๆที่เข้ามาในพื้นที่ ด้วยความคึกคะนอง ด้วยเครื่องแบบ บางทีไปหลอกฟันสาวแล้วไม่รับผิดชอบ
เอามันเข้าว่า อันนี้มีจริงๆนะ โดนเรื่อง…ออกจากราชการ เสียเงินมาหลายรายแล้ว
ปลาเน่าตัวเดียวเหม็นทั้งข้อง
- ผู้หลักผู้ใหญ่ในบ้านเมือง อันนี้สำคัญมากๆ ข้อหนึ่งเลยครับ คนที่มีอำนาจแต่ไม่มีความคิด คิดตื้นๆ หรือบางทีพูดด้วยความ “คะนองปาก” ไม่คิดถึงผลที่ตามมา ให้สัมภาษณ์ออกสื่อโดยไม่คิดหน้าคิดหลังออกทีวี ( คิดว่าพี่น้องอิสลามไม่มีทีวีหรือไงกัน ) เช่นบางคนพูด เอาผู้ชายอีสานเข้าไปในพื้นที่มากๆ ไปแต่งกับสาวมุสลิมจะให้คนอีสานแทรกซึมเข้าไปและกลืนคนท้องถิ่น ต่อมาอีกคนพูด ให้เอาน้ำมันหมูบรรทุกบนเครื่องบิน มาเทให้ทั่ว 3 จังหวัดภาคใต้
ถ้าท่านๆเป็นพี่น้องมุสลิมในพื้นที่ท่านได้ฟัง 2 ประโยคนี้แล้วจะรู้สึกอย่างไร
- เจ้าหน้าที่เลือกปฏิบัติ นึกภาพตำรวจ หรือทหารตั้งด่าน แล้วมีรถเข้ามาในพื้นที่ตรวจ 2 คันติดๆ คันแรกเป็นไทยพุทธ พาแม่ไปหาหมอหรืออะไรก็ช่าง หากเป็นเจ้าหน้าที่อาจจะชวนคุยแป๊บนึงแล้วปล่อยไป แต่คันหลังที่เข้ามาใส่ชุดดาวะห์เต็มคันรถ หรือวัยรุ่นชายมุสลิมกรีดขอบตาดำปี๋นั่งมาเต็มกระบะหลัง
ท่านจะจัดการอย่างไร “เดี๋ยวอาแบจอดข้างทางแป๊บนะครับ น้องข้างหลังลงมาให้หมด ขอบัตรประชนชน ยกมือขึ้นสูงๆ”
ตรวจคน + ตรวจรถแบบละเอียด คนขับหันมาถาม ทำไมคันหน้าพี่ไม่ตรวจบ้างล่ะ
ไม่ว่าจะตอบอย่างไร ก็เอาไปพูดต่ออยู่แล้วว่า “เจ้าหน้าที่เลือกปฏิบัติ”
- ยุทธการจับมาแล้วปล่อย บางครั้งผู้ปฏิบัติจับผู้ต้องสงสัยมาด้วยความยากลำบาก ยิงกันสนั่น พอจับมาได้ ทหารรับไปเข้าศูนย์ซักถาม อยู่ในห้องแอร์อย่างดี ควบคุมตัวไว้ไม่กี่วันปล่อยไป หรือหากเป็นเยาวชนจับมา พาไปฝึกอาชีพ 2 เดือน พาไปดูหลินปิงที่เชียงใหม่ กลับมาปล่อยตัว หรือบางคนขึ้นศาล ( เพราะจับตามหมาย ) เจอกระบวนการยุติธรรมไทยเข้าไป ออกมาเดินปร๋อ
พวกโจรใต้มันคงกลัวเจ้าหน้าที่มากเลยนะครับ ว่าไหม มันฆ่าคน ลูกน้องจับได้เสี่ยงจะตาย จับไปเลี้ยงดู 2 – 3 อาทิตย์บอกไม่มีหลักฐานแล้วปล่อยมา
ลูกน้องชุดที่เข้าไปเสี่ยงจับกุมมายืนมองตากันปริบๆ ( แล้วตรูจะไปเสี่ยงจับมาทำไม)
จับเป็นไม่ได้ จับตาย !! เจ้าหน้าที่วิทยาการของสถาาบันมีคุณหญิงเป็นหัวหน้าอยู่มาตรวจที่เกิดเหตุและสภาพบาดแผล
ผลออกมา…อ้าว !! คุณยิงในระยะประชิด ถือว่าเป็นการกระทำเกินกว่าเหตุนะ
เจ้าหน้าที่โดนเรื่อง โดนคดีความอีก
นักสิทธิมนุษยชนออกมาเคลื่อนไหวเจ้าหน้าที่ทำเกินกว่าเหตุ ทำไมไม่สมานฉันท์
เห็นไหม..การแก้ปัญหาด้วยกำลังและอาวุธมันช่วยอะไรไม่ได้
แหม..คุณครับ คุณอยู่ที่กรุงเทพ คุณเคยมาเสี่ยงด้วยตัวเองบ้างไหม
ไอ้โจรที่ผมยิงน่ะ มือมันมือปืนอาก้า ( พวกผมเอช – เค กะ เอ็ม 16 ) ปลอกเกลื่อนพื้นที่มือมีเขม่าปืนเต็มไปหมด
“จะให้ผมตะโกน เฮ้ย!! หยุดนะโว้ย วางปืนแล้วยื่นมือมาให้กระผม ใส่กุญแจมือซะดีๆ อย่างนั้นหรือ”
- ออกลาดตระเวน รักษาจุด ซ้ำๆซากๆ พอโดนโจมตี โดนระเบิด โดนยิงขึ้นมา นายดันบอกว่า ทำไมไม่ใช้ยุทธวิธี ( อ้าวก็นายให้ผมประจำจุด )
- ผู้หลักผู้ใหญ่ไม่สนใจแก้ปัญหาอย่างจริงจัง ใครบอกว่าเพื่อดึงงบหรือเปล่า อันนี้ไม่รู้นะครับ
แต่อยู่ที่นี่มาเห็นอะไรหลายๆอย่างเยอะ ทั้งเรื่องอัดงบอัดฉีด ( โดยที่ไม่มีผลการแก้ปัญหาอย่างเป็นรูปธรรม )
ทั้งเรื่อง “เก้าอี้ผี” ในพื้นที่ มีชื่อคนอยู่ได้เบี้ยเลี้ยงเต็ม แต่หน้าตาเป็นยังไงลูกน้องไม่เคยเห็น
เอาง่ายๆ เรือเหาะ 350 ล้านบาทที่ซื้อมาจากประเทศนอกอย่างภาคภูมิใจ อยู่มา 5 ปี ได้มีบุญเห็นมันบินเหนือฟ้าปัตตานีแค่ 3 ครั้งเอง
บอกว่า มันเงียบกว่าเครื่องบิน เอาไว้สังเกตการณ์ตอนกลางคืนได้ดีนักแล แล้วพระเดชพระคุณท่านทาสีขาวมาทำไมครับ
กลัวโจรไม่เห็นหรือไง…หาาาาาาาาาาาาาา
รัฐมนตรีมาตรวจเยี่ยมสถานการณ์ มาแค่หาดใหญ่และให้นายในพื้นที่ขึ้นไปรายงานที่หาดใหญ่
ต่อมาจะไม่ยอมมา บอกว่ารู้ปัญหาหมดแล้ว มีคนรายงานตลอด ( แต่ขอเป็นห่วงอยู่กรุงเทพแล้วกัน )
พอโดนถาม โดนโจมตีหนักๆ มาก็ได้
แต่ลำบากคนทำงาน ต้องไปยืนรอรายทาง เคลียร์เส้นทางให้ตั้งแต่ฟ้ายังไม่สาง
“เพิ่มงานให้ผมนะเนี่ย แสดงอะไรให้เห็นบ้างว่ามีความจริงใจแก้ปัญหา เป็นห่วงลูกน้องจริงๆ บ้างนะเป็นไหมครับ พณฯ ทั่น”
ถ้าถามว่า ไฟใต้แก้ไขให้คลี่คลายได้ไหม ตอบแบบความคิดของส่วนตัว…ได้แน่นอนครับ
แต่ต้องชัดเจน และจริงใจกันกว่านี้ โดยเฉพาะท่านผู้มีอำนาจ อย่าคิดว่าเรื่องไกลตัวครับ
ถ้ารัฐบาลไหนทำได้ เครดิตตรึมครับ ได้ใจคนทั้งประเทศแน่นอน
“พวกผมและผู้ร่วมชะตากรรม ก็มีวิธีแก้ไขในแบบของพวกผมแล้ว เห็นตรงกันว่าน่าจะรู้เรื่องกันไปเลย ไม่มียืดเยื้อ แต่อย่าถามนะครับว่าทำอย่างไร บอกตรงๆ ผมไม่กล้าบอกครับ”
ให้ผู้ใหญ่คิดดีกว่า ขอแค่ปฏิบัติกันก็พอ แค่กำลังใจจากรัฐบาล นาย ผู้บังคับบัญชา ที่แสดงออกมา ( เมื่อไรหนอ ) ว่าเป็นห่วงลูกน้องกันจริงๆ มีความจริงใจในการแก้ไขปัญหา โอเคแล้ว
“บอกตรงๆ พวกผมอยากกลับบ้านบ้าง ตำรวจทหารที่เป็นคนที่นี่ก็อยากใช้ชีวิตปกติแบบคนภาคอื่นกันเสียที ออกจากบ้านไม่ต้องนั่งเดา นั่งคิดว่าวันนี้ตรูจะได้กลับมาเห็นหน้าลูกเมียอีกไหม”
เอาจริงกันสักทีเถอะครับ อย่าปล่อยเรื้อรังกันแบบนี้เลย
อยู่แบบนี้ บอกตรงๆ รอเวลายกแผ่นดินให้พวกเขาแค่นั้นแหล่ะ อยู่ที่ว่าจะเมื่อไร
นัดวันดีเดย์ นัดวันประกาศอิสรภาพ มีเพลงชาติประจำรัฐ มีธง
ตอนนี้บางโรงเรียนตอนเช้าร้องเพลงพวกเขา เอาธงขึ้นยอดเสากันแล้ว
มีสถานที่ในการประกาศอิสรภาพ มีการจัดสรรตำแหน่งกันแล้วว่าใครจะได้ตำแหน่งอะไรกัน แล้วรัฐบาลไทย…ผู้มีอำนาจของไทยเจ้าของพื้นที่ มีอะไรอยู่ในมือบ้างครับ บอกลูกน้องคนปฏิบัติกันบ้าง
อย่าบอกนะครับว่าความลับ Top Secret ลับสุดยอดบอกไม่ได้
“พวกผมอยู่ที่นี่พวกผมไม่ได้อยากได้ 7 ขั้น 9 ขั้น คำเรียกว่าฮีโร่ ผู้กล้า ไม่อยากกลับบ้านโดยตั๋วนอนเครื่องบิน C130 ไม่อยากมีกองเกียรติยศส่งกลับบ้าน ค่ารถกลับบ้านผม พวกผมคงพอหาเองได้
พวกผมอยู่ อย่างแรกเพราะพวกผมยังย้ายไม่ได้ อันนี้ยอมรับครับ”
อย่างต่อไป อยากกลับไปแล้วสามารถเล่าให้ลูกหลานฟังได้ว่า
“ลูกรู้ไหม ครั้งหนึ่งสมัยพ่อเป็นตำรวจใหม่ๆ คนแถวปัตตานีอยากแบ่งแยกดินแดน แต่พ่อก็เป็นส่วนหนึ่งที่ทำให้เหตุการณ์มันสงบได้นะลูก “
พวกเราอยากมีอัตชีวประวัติแบบนี้บ้าง พณฯ ล่ะครับ อยากเล่าให้ลูกหลานฟังแบบพวกเราบ้างไหม
อ้อ…แถมถึงนักสิทธิมนุษยชนทุกท่าน พวกเราจะไม่ว่าสักคำ ถ้าท่านออกมาโจมตีว่าพวกเรากระทำเกินกว่าเหตุกรณีวิสามัญฆาตกรรมคนร้าย หากตอนที่ท่านพูด…เท้าของท่านเหยียบผืนดินของสามจังหวัดชายแดนใต้…ไม่ใช่กรุงเทพ
ผ่านมา 21 ปี ทุกอย่างเหมือนเดิมไม่ว่าจะผ่านมากี่รัฐบาล ทั้งรัฐบาลทหาร รัฐบาลพลเรือน
สงสัยต้องรอรัฐบาลต่างดาวมาแก้ปัญหา
