ตำนานมือปราบหลายคนย่อมมีคดีที่ภาคภูมิใจในการสืบสวนแกะรอยจับคนร้ายได้สำเร็จ
แต่ก็มีหลายคดีที่คั่งค้างคาใจเมื่อไม่อาจตามพิชิตปิดแฟ้มกลายเป็น “ปริศนา” ที่ทำพวกเขาเหล่านั้นอดฉงนสงสัยไม่ได้ว่า
ฝีมือไม่ดี หรือดวงไม่ถึง
เมื่อถาม พ.ต.อ.จิรภพ ภูริเดช ว่าที่ผู้บังคับการปราบปรามคนใหม่ คดีอะไรที่ยังค้างคาตามรอยไม่ออกในอดีต
เขาตอบแบบไม่ต้องคิด
เป็นคำตอบเหมือนอยู่ในใจนักสืบรุ่นเก่าอีกหลายคน
“จ่าบึ๋ง-ส.อ.บุณย์ตรี มุสะกะ” นายตำรวจหนุ่มว่า เ
นักฆ่าติดบัญชีอันดับ 1 ของแฟ้มกองปราบปราม ที่เขาตามตัวมาตั้งแต่ยังเป็นรองสารวัตรเข้ามาอยู่กองปราบปรามครั้งแรก หลังจากเกิดคดีอุ้มฆ่า นายเชิดชัย พิกุลสวัสดิ์ ผู้จัดการฝ่ายตรวจสอบบัญชี บริษัทน้ำมันเอ็มพี ปิโตรเลียม จำกัด สาขานครหลวง จังหวัดพระนครศรีอยุธยา พร้อม นายประหยัด จึงตรงศักดิ์ คนขับรถส่วนตัว ชิงเงินสดไป 57 ล้านบาท
นำศพเหยื่อทั้งคู่ไปทิ้งกลางทุ่งนา เขตอำเภอโพธิ์ทอง จังหวัดอ่างทอง เมื่อวันที่ 1 มีนาคม 2545
หลายคนรู้จัก “จ่าบึ๋ง” ตอนจนมุมทีมสืบสวนตำรวจนครบาล 5 เปิดปฐมบท “นักฆ่าพระกาฬ” ที่เป็นอดีตทหารสังกัดกองพลทหารม้าที่ 2 รักษาพระองค์ สนามเป้า
รับจ้างยิง เสี่ยประวิทย์ รัตติวัธน์ เจ้าของธุรกิจก่อสร้างชื่อดัง เมื่อสายวันที่ 3 มกราคม 2544 บริเวณซอยแสนสบายที่เชื่อมระหว่างถนนสุขุมวิทกับพระราม 4 แขวงคลองตัน เขตคลองเตย กรุงเทพมหานคร
ครั้งนั้นมันได้รับการประกันตัวแล้วหลบหนี
เหมือนเสือเข้าป่าออกล่าเหยื่ออย่างกระหาย
อดีตทหารผันตัวไปเป็น “มือปืนรับจ้าง” พัวพันคดีสังหารโหดอีกมากมาย
ระหว่างหนีคดียิงเสี่ยนักธุรกิจก่อสร้าง “คู่กัด” นายพลตำรวจ ไปยิง นางสาวบุญส่ง นาคดี แม่ค้าขายปลาหมึก บนถนนเรียบคันคลองอำเภอหัวหิน จังหวัดประจวบคีรีขันธ์ เมื่อวันที่ 16 มกราคม 2544
หลังได้รับการประกันตัวได้รับใบสั่งคดีอุ้ม นางนัยนา โคตรานนท์ ไปรัดคอฆ่าทิ้งศพเปลือยใกล้น้ำตกเจ็ดสาวน้อย อำเภอมวกเหล็ก จังหวัดสระบุรี เมื่อวันที่ 14 พฤศจิกายน 2544
อีก 26 วันต่อมา อุ้ม นายชาคริต ปุราธณานนท์ บริเวณสี่แยกไฟแดง ใกล้ห้างดิเอ็มโพเรียม ถนนสุขุมวิท ไปฆ่ารัดคออย่างโหดเหี้ยมแล้วทิ้งศพเปลือยในป่าริมถนนรังสิต-องค์รักษ์ อำเภอธัญบุรี จังหวัดปทุมธานี ชิงเอาทรัพย์สินเงินสด 3 ล้านบาทหลบหนี
แล้วถึงมาปล้นฆ่าชิงเงินหลายสิบล้านบริษัทน้ำมันเอ็มพี ปิโตรเลียม จำกัด ของ “นักการเมืองทรงอิทธิพล” ในสมัยนั้น
ตำรวจกองปราบปรามตามลากคอเพื่อนร่วมแก๊งได้หลายคนโยงคดีอำมหิตที่ก่อตั้งขึ้นเป็นบริษัทนักฆ่าระดับประเทศ
ขาดเพียง “จ่าบึ๋ง-ส.อ.บุณย์ตรี มุสะกะ” นักฆ่าหมายเลข 1 ที่สำนักงานตำรวจแห่งชาติ และกองบังคับการปราบปรามขึ้นบัญชีดำไว้
บ้างก็ว่ามันหนีข้ามฝั่งกบดานประเทศเพื่อนบ้าน ร่วมขบวนการค้ายานรกตามแนวชายแดน บ้างก็ว่าซุกปีกนักการเมืองคอยเป็น “มือปืนคุ้มกัน” และเก็บคู่ขัดแย้งฝ่ายตรงข้าม
บ้างก็ว่ามันตายไปแล้ว
พ.ต.อ.จิรภพยอมรับว่า มันหายสาบสูญจริง แต่ต้องลองรื้อแฟ้มแกะรอยกันใหม่ว่า เสียชีวิตไปหรือยัง ตามหาหลักฐานพิสูจน์ให้แน่ชัด
ประกาศกัดไม่ปล่อย
“ถ้าอยู่ตรงเจอตัว ถ้าตายต้องเจอศพ” วลีของนักสืบรุ่นเก่าบอกเสมอ
