เชื้อโรคร้ายในอาณาจักรตำรวจ

ถึงฤดูฝันร้ายของคน “ไม่มีเส้นสาย ไม่มีนายหนุน” ชวนให้ว้าวุ่นกระวนกระวาย

การแต่งตั้งโยกย้ายระดับ รองผู้บังคับการ-สารวัตร วาระประจำปี 2562 มองเหมือนภาพของ “มารขาว-มารดำ” และกลุ่มไอ้โม่งที่อยู่เบื้องหลังปู้ยี่ปู้ยำบัญชีเลือนหายไป แต่ดูเหมือน “เชื้อโรคร้าย” ยังฝังรากลึกติดในวังวนของอาณาจักรโล่เงิน

อำนาจเงินยังคงเป็น “ใบเบิกทาง” เดินนำหน้าเหนือผลงานความสามารถเฉพาะตัว

คำว่า “ตั๋ว” ยังต้องใช้สลักหลังขั้วอำนาจไปเป็นเครื่องชี้วัดอนาคตความเจริญก้าวหน้าของอาชีพข้าราชการตำรวจ

แม้ฟ้าจะเปลี่ยนสี แก้วมณีมาอยู่ในกำมือของนายกรัฐมนตรี พล.อ.ประยุทธ์ จันทร์โอชา แต่ไม่ได้หมายความว่าจะสะสางปัญหาที่ค้างคาตลอดหลายปีที่ผ่านมาให้เบ็ดเสร็จเด็ดขาด

หลายคนเชื่อมั่นในตัวแม่ทัพอย่าง พล.ต.อ.จักรทิพย์ ชัยจินดา ไม่มีประวัติตีค่าเก้าอี้ตำแหน่งโยกย้ายของลูกน้อง

หลายคนยอมรับนับถือ คุณบุษยา ชัยจินดา ทำหน้าที่นายกสมาคมแม่บ้านตำรวจ สมกับบท “สตรีหมายเลข 1” ที่ไม่เคยยุ่งเกี่ยวเป็นฉากหลังบ้านเปิดกว้างอ้ารับแขกเหรื่อเพื่อมาเอาอกเอาใจหวังอยากได้ตำแหน่ง

แข่งกันประจบสอพลอ

ทว่ามีไม่น้อย ไม่เชื่อมั่นในระบบกระจายอำนาจสู่มือแม่ทัพหน่วยหลักที่มักมีการ “สอดไส้” ผ่านหน้าเสื่อด้วยการนำเสนอเงินก้อนโตประมูลราคาค่าเก้าอี้

มันเป็น “เชื้อโรคร้าย” ฝังอยู่ในความคิดกลุ่มที่เติบโตมาจากการวิ่งเต้นซื้อขายตำแหน่งมานานหลายยุค ปลูกฝัง “ค่านิยมน้ำเน่า” ผ่าน “รุ่นสู่รุ่น” วุ่นอยู่กับการประกบเครือข่ายของขั้วอำนาจ

ระบาดไปทั่วสำนักปทุมวัน

ความรู้ความสามารถไม่อาจเอาชนะ “เชื้อโรคร้าย” ที่ทำลายองค์กรตำรวจมายาวนาน คนทำงานถึงรู้สึกผิดหวังทุกครั้งเมื่อได้เวลาส่งสัญญาณการพิจารณาแต่งตั้งโยกย้าย

ต่างคนต่างต้องดิ้นรนควานหา “ตั๋ว” เพื่อไปยังขั้วอำนาจ ประกาศความพร้อมของ “หน้าตัก” ลงแข่งประกวดราคา

สรุปแล้วทุกคนต้องมีนายและตั๋วเพื่อต่อคิว “ไต่บันได” ชีวิตราชการในเครื่องแบบสีกากี

หากมัวก้มหน้าก้มตาทำผลงานตามหน้าที่ได้ดีขนาดไหน คงต้องทำใจยอมรับกับชะตากรรมความผิดหวัง