“คิดว่าเป็นงานที่มั่นคงมีเกียรติ ชุดสวย เพื่อหาแรงบันดาลใจในการเรียนพยาบาล จริง ๆไม่ได้เลือกอาชีพนี้ เพราะเลือกตามใจแม่ แต่สอบติดโควต้า และเป็นตัวเลือกที่ดีที่สุดเลยเลือกเรียน และได้มาเป็นพยาบาลวิชาชีพมา10ปีจนถึงปัจจุบัน” นี่เป็นคำเกริ่นถึงที่มาของการเป็นสาวพยาบาลของคุณ “เบลล์”อภิญญา ทองสุข พยาบาลวิชาชีพชำนาญการ ประจำอยู่ที่โรงพยาบาลส่งเสริมสุขภาพ ตำบลบ้านคลองข่อย จ.อุทัยธานี
แน่นอนว่าอาชีพนี้ น่าจะเป็น 1 ใน 10 อาชีพยอดนิยมของคำตอบเด็ก ๆยุค90 เมื่อครูหรือผู้ใหญ่ ถามว่าโตขึ้นอยากจะเป็นอะไร อาชีพพยาบาลกลับเป็นอาชีพที่สวนทางความคิดของเบลล์ เพราะไม่เคยคิดว่าจะเป็นแต่เลือกเรียน และสอบเข้ามหาวิทยาลัย ที่ปูทางมาเป็นพยาบาลวิชาชีพ เนื่องจากเป็นความต้องการของแม่ สิ่งไหนทำให้แม่มีความสุข เธอพร้อมจะทำ
แม้พยาบาลจะไม่ใช่อาชีพที่เบลล์ตั้งใจเอาไว้ตั้งแต่ต้น แต่ก็มุ่งมั่นทำหน้าที่ กับอาชีพนี้อย่างดีมาเป็นเวลากว่า10ปีแล้ว เธอก็ตั้งใจเรียนเพื่อทำตามฝันให้แม่ เธอจบชั้นมัธยมศึกษา จากโรงเรียนบ้านไร่วิทยา จ.อุทัยธานี จบปริญญาตรี พยาบาลศาสตรบัณฑิต จากวิทยาลัยพยาบาลบรมราชชนนีสวรรค์ ประชารักษ์ นครสวรรค์
เบลล์มีคติประจำใจฟังแล้วอาจจะเป็นประโยคเชย ๆแต่ได้ผลนั้นคือ “ทำวันนี้ให้ดีที่สุด” การได้มาทำอาชีพนี้ ทำให้เราได้เห็นทุกช่วงชีวิต เกิด แก่ เจ็บ ตาย และความตายเกิดขึ้นได้กับทุกคนไม่ว่าจะอุบัติเหตุเจ็บป่วยถูกทำร้ายเราเห็นทุกวันมันเลยทำให้ เราเรียนรู้ว่า เราควรจะมีความสุขกับทุก ๆวัน เพราะเราไม่รู้ว่าพรุ่งนี้กับชาติหน้าอะไรจะมาก่อนกัน
หากพูดถึงอุปสรรคปัญหาไม่ว่าเพศไหน ฐานะอย่างไร อาชีพอะไรย่อมมีอุปสรรคปัญหาเข้ามาทดสอบชีวิตไม่มากก็น้อย ไม่เล็กก็ใหญ่ สำหรับเบลล์คิดว่า อุปสรรคและงานหนักจะสร้างประสบการณ์ให้เรา ทำให้เราโตขึ้น โชคดีที่เป็นคนไม่ค่อยเครียดจะพยายามมองโลกในความเป็นจริงมองโลกหลายๆด้าน พยายามมองหาข้อดีของอุปสรรคนั้น ๆ ถ้าเหนื่อยท้อก็พักบ้างเอาตัวเองออกจากตรงนั้น สักพักหาอะไรกินอร่อยๆออกไปเที่ยวช็อปปิ้ง โทรหาเพื่อนเม้ามอย สิ่งเหล่านี้ทำให้เรามีกำลังใจจะทำงานต่อได้
พยาบาลสาวคนขยันยังแชร์ประสบการณ์การทำงานของเธอว่า ประสบการณ์ทำงาน 10 ปี 5 ปี อยู่ในห้องฉุกเฉินอีก 5 ปี ได้ลงมาทำงานชุมชนอยู่ รพ.สต.ในแง่คิดคนละแบบอยู่ห้องฉุกเฉินทุกอย่างมันรวดเร็วไปหมดมาไว ไปไว ตื่นตัวตลอดเวลาได้เห็นนาทีเป็นตายเท่ากัน การตัดสินใจได้ช่วยชีวิตคนแบบที่เราเห็นกันในหนังนั่นแหละ บางวันกลับห้องไปด้วยชุดเปื้อนเลือด บางวันมูฟออนไม่ได้หดหู่เสียใจไปกับญาติๆคนไข้ บางวันทำคลอดบนรถ ลงจากรถมาปั๊มหัวใจอีกคนหนึ่ง คือเราต้องปรับอารมณ์ตลอดเวลา
เธอเล่าว่า พอได้รับโอกาสได้ลงมาทำงาน รพ.สต.ชีวิตเปลี่ยน เป็นพยาบาลวิชาชีพเหมือนเดิม แต่ได้ลงมาทำงานในชุมชนชีวิตก็ตื่นเต้นน้อยลงมาหน่อย ได้อยู่กับชาวบ้านมากขึ้น เรียนรู้วิถีชีวิตออกเยี่ยมบ้านได้เห็นชีวิตหลายๆแง่มุม บางคนเจ็บป่วยพิการช่วยเหลือตัวเองไม่ได้ เราก็เข้าไปช่วยเหลือเอายาไปให้ ติดต่อประสานงานหน่วยงานอื่นๆ เป็นมุมที่ตอนเราอยู่รพ.เราไม่เห็น เช่นเราแอบหงุดหงิดคนไข้ที่ไม่มาตามนัด แต่พอเราได้ไปเยี่ยมบ้าน เราถึงได้รู้ว่าเขาลำบาก เขาเดินทางไปรพ.ครั้งหนึ่ง ต้องจ้างรถไป 500บาท แต่รายได้ต่อวันแค่ 100-200บาท เขาจึงเลือกจะไม่ไปหาหมอ เพื่อปากท้อง เราก็ต้องหาทางช่วยเหลือ ทำให้เราได้เรียนรู้ชีวิตหลากหลายด้าน หลายแง่มุม เรียนรู้ที่จะเข้าใจคนอื่นมากขึ้น รู้จักคำว่าใจเขาใจเราอย่างแท้จริง และจะไม่ตัดสินใครถ้ายังไม่รู้จักเขาดีพอ
ยุคนี้เป็นยุคโซเชียลมีเดีย และเป็นยุคที่ผู้หญิงมีดีเพียงความสวยไม่พอ ผู้คนส่วนใหญ่ไม่ใช่แค่ผู้ชายที่กล่าวถึงหรือเอ่ยถึงผู้หญิง แม้แต่ผู้หญิงด้วยกันเองก็มักจะพูดว่า ผู้หญิงยุคนี้ต้องสวยและเก่ง คุณเบลล์พยาบาลสาวอัธยาศัยดีให้นิยามความสวยและเก่งในแบบฉบับของเธอว่า สวยไม่จำเป็นต้องรูปร่างดีเสมอไป แค่จิตใจดี เข้าใจคนอื่น ไม่เอาเปรียบคนอื่น ส่วนผู้หญิงเก่งไม่ต้องเพอร์เฟคมากก็ได้ทำหน้าที่ของตัวเองให้ดีที่สุดก็พอ
สำหรับเป้าหมายหรือความสำเร็จในชีวิต คุณเบลล์บอกว่า คือ การมีความสุขในทุก ๆวัน ขอแค่นี้จริง ๆ ทำทุกวันให้มีความสุข คนรอบข้างมีความสุข ได้ทำหน้าที่ของตนเองอย่างสุดความสามารถได้ช่วยเหลือคนอื่นได้ดูแลพ่อแม่ครอบครัว มีความสุขทุกวันนี้ก็ถือว่าประสบความสำเร็จแล้ว
พยาบาลวิชาชีพชำนาญการสาวยังให้ความเห็นระหว่างผู้หญิงยุคปัจจุบันกับสมัยก่อนว่า ในอดีตผู้หญิงอาจถูกมองว่าเป็นเพศที่อ่อนแอ ต้องเป็นแม่บ้านเท่านั้น แต่ปัจจุบันมีความเท่าเทียม แม้ว่ากายภาพของเราอาจแข็งแรงไม่เท่าเพศชาย แต่งานบางอย่างยังต้องการความละเอียดอ่อนของเพศหญิงอยู่ ผู้หญิงได้แสดงความสามารถมากขึ้นในปัจจุบัน มีความคิดเป็นของตัวเอง ได้แสดงออกกล้าคิดและกล้าพูดมากขึ้น
