“คิด”นายแพทย์ดั่งดำริ นิติวรางกูร เป็นคนไม่พูดมาก แต่มีความมุ่งมั่นตั้งใจทำจริง หลังจากจบจากคณะแพทย์ศาสตร์ จุฬาลงกรณ์มหาวิทยาลัย ก็ได้ศึกษาต่อสถาบันบัณฑิตบริหารธุรกิจ ศศินทร์ จบมาเลือกทำธุรกิจดูแลกิจการของครอบครัว ก่อนจะสมรสกับแพทย์หญิงชญานิน นิติวรางกูร อาจารย์ประจำภาควิชารังสีวิทยา คณะแพทย์ศาสตร์ โรงพยาบาลรามาธิบดี
ชีวิตวัยเด็กเขาฝันถึงอาชีพสนุกตามวัย ตั้งแต่อยากเป็นตำรวจดับเพลิง เพราะชอบอะไรบู๊ ๆ ตามประสาเด็ก พอโตขึ้นความคิดเปลี่ยนมาเรียนสายแพทย์ เพราะรักวิชาชีววิทยา ในเรื่องสายการเรียน เจ้าตัวบอกว่า พ่อแม่ไม่เคยกดดันอะไรมาก แต่จะสอนหลักเพียงวิธีคิดเท่านั้น
“สำหรับคุณพ่อ ผูกพันกันมาก ได้เรียนรู้อะไรหลายอย่างจากคุณพ่อ เรื่องขำๆหนึ่งที่เป็นนิสัยที่ติดมาจนโตคือ sterile technique เพราะคุณหมอเป็นหมอศัลยกรรมจะเน้นมากเรื่องความสะอาด เลยติดมาสอนในชีวิตประจำวัน อย่างจับปลายหลอดดูดน้ำ ถ้าจับแล้วเอาเข้าปากแบบนี้ไม่ได้ เพราะสัมผัสเชื้อโรคแล้ว หรือเวลาเข้าห้องน้ำนี่มือแทบจะไม่แตะอะไรเลย ใช้ศอกใช้ทิชชู่จับ”
ลูกชายนายแพทย์ใหญ่ โรงพยาบาลตำรวจยอมรับว่า พอโตขึ้น ทำให้เราเป็นคนค่อนข้างอนามัยจัดเกินไปจนเป็นนิสัย และเนื่องจากเป็นคนชอบทำอาหารมาก เวลาทำอาหาร ครัวจึงสะอาดปราศจากเชื้อเหมือนห้องผ่าตัดเลย ส่วนในมุมมองที่เห็นพ่อเป็นแพทย์ตำรวจ รู้สึกว่าเหนื่อยแทน โดยแม้หลัง ๆ พ่อจะออกไปในแนวผู้บริหารมากกว่า ก็เป็นว่าต้องรับผิดชอบเรื่องใหญ่ ๆ เยอะมาก ต้องดีลกับสิ่งที่น่ากังวลมากมายในหน้าที่การงาน แต่ก็ผ่านไปได้ด้วยดี สามารถบริหารจัดการได้
“งานแบบนี้ต้องทั้งเก่ง และอึดจริงๆถึงจะทำได้ คิดดูว่าถ้าเป็นผมคงทำงานแบบเดียวกันไม่ไหว ผมคิดได้แบบนั้น ผมจึงภูมิใจในตัวคุณพ่อที่สามารถทำสิ่งที่ดีๆให้สังคมได้ต่อเนื่องมาตลอด แม้ต้องเจอสภาพงานที่กดดันที่สุด”
