ครึ่งทางของชีวิต

 

 

หลายคนกำลังอยู่ในช่วงเวลาของการช่วงชิงโอกาสความเจริญก้าวหน้าในชีวิตราชการ

มีบางคนระบายความรู้สึกสำคัญเกี่ยวกับ “ครึ่งทางของชีวิต” ที่น่าเก็บมาคิด เพราะรับราชการมาแล้ว 19 ปี และจะเกษียณอายุราชการในอีก 19 ปี (2585) อาชีพไม่ได้สูงสู่งอะไร แต่ไม่ได้ต่ำต้อย

“ความจริงทุกอาชีพก็มีเกียรติทั้งนั้นแหละ ผมไม่ได้ขี้เกียจ แต่ทางเลือกของผมอาจจะไม่ได้มากมายแบบคนอื่น มันเลยขึ้นๆลงๆ แต่ก็ไม่ถึงกับโลดโผนอะไรนัก” เจ้าตัวว่า

ช่วงชีวิตแรกเริ่มรับราชการ   Slow Life มากๆ มีพัฒนาการช้า พอสังคมตำรวจเปลี่ยนยุค เริ่มรู้จักการ “วิ่งเต้น” การเดินทางลัด ความทะเยอทะยานแบบ “ก้าวกระโดด” เกิดขึ้น นับแต่นั้นมาก็ไม่เหลือชีวิต Slow life อีกเลย

เคยพยายามพิสูจน์ตัวเอง อยากเป็นคนเก่ง “คนที่ผู้ใหญ่โปรดปราน” แต่เวลาจะสอนว่า ไม่จำเป็นต้องพิสูจน์ตัวเองกับใคร เพราะไม่ใช่แผนกนิติเวช ไม่ใช่กองพิสูจน์หลักฐาน

“ชีวิตจะเริ่มถอยฉากเมื่อมีครอบครัว ชีวิตไม่ได้มีดีเด่นอะไร ไม่ใช่ครอบครัวเป็นภาระ ไม่ใช่อย่างนั้น แต่มันเป็นชีวิตที่รักของผม นอกเหนือจากนี้ก็ชีวิตมึงล่ะ สุขหรือทุกข์ก็เรื่องของมึง แต่ขอให้มึง  ให้เกียรติตัวเองเสมอ อย่าปล่อยให้ใครมาทำอะไรกับมึงก็ได้”

ชีวิตจริงจะสอนว่า คุณไม่จำเป็นต้องเป็นคนเก่ง หรือประสบความสำเร็จก็ได้ คุณไม่ต้องเป็นอะไรเลยก็ได้ แค่เป็นคนธรรมดา แค่ดูแลตัวเองได้ ไม่เป็นภาระหรือสร้างปัญหาให้แก่สังคม

ดิ้นรนตามสมควร ถ้าที่ตรงไหนไม่ใช่ที่ของเรา อย่าไปยุ่ง หน้าที่ไม่ใช่ ก็อย่าไปยุ่ง “ทนไม่ไหวก็เดินออกมาเถอะ”  อย่าฝืน ไม่ต้องพยายามยัดเยียดตัวเองเข้าไป

เสียเวลา เสียเพื่อนฝูง และจะเสียใจ

“อย่าไปเรียกร้องอะไรจากใคร อย่าเป็น “คนขี้ขอ” ในวงราชการจะต้องอดทนให้มากที่สุด ถ้าเขาจะให้เขาให้เอง ถ้าเขาไม่ให้ ก็ทำเอง ถ้าทำไม่ได้ ก็ช่างหัวมันเถอะ”

ทุกการขอโทษและความสำนึกผิด “ไม่จำเป็นต้องได้รับการให้อภัย”  ความเจ็บปวดของคนเราไม่เท่ากัน อย่าทำผิดกับใคร ถ้าจะผิดพลาดบ้างก็ขอให้น้อยที่สุด การกระทำส่งผลยาวนาน หันหลังกลับไปไม่เจอใครก็ไม่เป็นไร เหงาหน่อย “แต่ไม่ตาย” มันอยู่ได้ และอยู่มาแล้ว

“ ถ้าไม่มีใครยินดีกับความสำเร็จของคุณ ไม่มีใครซาบซึ้งกับการให้ของคุณ ก็เรื่องของมัน บางคนไม่มีวาสนาต่อกัน ก็ทำหน้าที่ของตัวเองต่อไป อย่าคิดว่าตัวเองจะเป็น “บทเรียนชีวิตใครได้” อย่าสำคัญตัวเองมากขนาดนั้น”

ช่วงชีวิตที่เหลือลองเปลี่ยนคำถามจาก “อย่างไร“ มาเป็น “ทำไม“  เช่น อยากเป็นผู้กำกับ ผู้บังคับการ ผู้บัญชาการ ผู้บัญชาการตำรวจแห่งชาติอย่างไร หรืออยากเป็นทำไม

ใช้ได้ทุกเรื่องเลยนะ ทุกคน ชีวิตจะดีขึ้นจะมีความสุขมากขึ้น

เชื่อหรือไม่ก็เรื่องของคุณ