ก้าวรับตำแหน่ง ผู้กำกับการปฏิบัติการพิเศษ กองบังคับการปราบปราม คุมกำลังหน่วยคอมมานโดติดอาร์มที่มีศักยภาพและเขี้ยวเล็บไม่เป็นรองหน่วยอื่นทั่วประเทศไทย
พ.ต.ท.เด่นหล้า รัตนกิจ นายตำรวจหนุ่มหล่อนักเรียนนายร้อยตำรวจรุ่น 54 ได้คู่ชีวิตคือ คุณยู้-ปิยาภรณ์ เวศย์วรุตม์ ทายาทนักธุรกิจเจ้าของดีลเลอร์รถยี่ห้ออีซูซุ ดูแลสาขาจังหวัดนครปฐม
ถือเป็นส่วนหนึ่งของกำลังใจที่ทำให้เขามีวันนี้
เจ้าตัวเพิ่งโพสต์บทความเอ่ยถึงครอบครัวที่ 2 ในชีวิตน่าเป็นข้อคิดให้ครอบครัวตำรวจหลายคนได้อ่านกัน ….
ตั้งแต่ปี 2556 เป็นการเปลี่ยนแปลงครั้งสำคัญในชีวิต ได้เข้ามาอาศัยอยู่ในครอบครัว “ เวศย์วรุตม์”ครอบครัวใหญ่ที่เป็นครอบครัวนักธุรกิจ
คงมีผมเพียงคนเดียวที่รับราชการเข้ามาอยู่ในครอบครัวนี้
จากบ้านที่ไม่รู้จัก หรือ ไม่ได้สนใจเรื่องเกี่ยวกับเรื่องตำรวจมากนัก กลับกลายมาเป็นครอบครัวที่เข้าใจในความเป็นตำรวจอาชีพ เป็นครอบครัวที่เป็นเสมือนผนังให้เราได้ยืนเวลาที่เราประสบปัญหาจนบางครั้งเหมือนจะยืนไม่ไหว
ตอนแต่งงาน คุณพ่อภรรยาพูดกับผมสั้นๆว่า
“ ตั้งใจทำงาน รักษาชื่อเสียงที่ดีไว้นะ มีปัญหาขาดเหลืออะไรบอกป๊า”
ส่วนคุณแม่ภรรยา เป็นเหมือนคนที่คอยสนับสนุน ช่วยดูแลภรรยาผม กับลูกผม และพูดกับผมบ่อยมากว่า
“ เธอไปทำงานเถอะ ไม่ต้องห่วงลูกกับเมียเธอหรอก เดี๋ยวแม่ช่วยดู บ้านเราครอบครัวใหญ่ช่วยๆกัน”
พี่ๆน้องๆภรรยาทุกคนมักจะคอยสนับสนุนผมอยู่บ่อยๆ
กระทั่งตอนผมย้าย พี่ชายภรรยายังบอก “ พี่โตน ผมช่วยติดทีวีให้นะ”
คงเห็นใจผมน่าดู แต่อย่างที่บอกเวลาพรรคพวกเพื่อนฝูงมาซื้อรถกับที่บ้าน ทุกๆคนจะช่วยเหลือดำเนินการให้ผมเป็นอย่างดี พี่ๆน้องๆเค้าจะช่วยกันคงเกรงว่า ผมจะเสียหน้า
สุดท้าย หลังบ้านตัวจริง ที่จริงๆแล้วเค้าคงจะสบายกว่านี้ถ้าแต่งงานกับนักธุรกิจด้วยกัน ช่วงที่อยู่ด้วยกันเราผ่านช่วงเวลาสำคัญทุกข์สุขด้วยกันมามากมาย
หลายครั้งเจ็บป่วยจับมือกันสองคนปลอบใจกันเอง กอดกันน้ำตาไหลกันสองคน บางครั้งผมประสบปัญหาเค้าเดินมากอดผม
เคยพูดกับผมว่า
“ พี่โตนถ้าเหนื่อยมากก็ออกมาทำงานกับที่บ้านมั้ย มาช่วยงานที่บ้าน”
ตอนที่ผมฟังผมแอบนึกชื่นชมว่า บทนักเลงภรรยาก็เด็ดขาดเหมือนกันแฮะ แต่ผมเคยบอกกับเค้าไปแล้วว่า
ผมเปลี่ยนให้เค้าไม่ได้อยู่ 2 อย่าง
คือ อดีต กับ ความเป็นตำรวจ เพราะเป็นสิ่งเดียวที่ผมตั้งใจจะเป็นและทำมันให้ดี
ทุกวันนี้หากไม่มีครอบครัว เวศย์วรุตม์ ชีวิตผมอาจเดินมาไม่ถึงจุดนี้ เพราะนอกจาก ครอบครัวผมเองแล้ว นี่คือ อีกครอบครัวที่ผลักดันผมจนมาถึงวันนี้
ขอบคุณ ภรรยาที่อยู่ด้วยกันแม้ในวันที่ผมทุกข์ที่สุด ลูกสาวที่มาเติมเต็มครอบครัว ป๊า ม้า พี่ น้อง ของภรรยาช่วยสนับสนุนผมตลอดมา
ป๊า ม้า ก็เป็นเหมือน พ่อ แม่ คนที่สองของผม
