นางฟ้าตัวน้อยนอนหลับปุ๋ยอยู่บ้านสวนศิลปะของอาจารย์พิชัย นิรันต์ ริมแม่น้ำนครชัยศรี จังหวัดนครปฐม ผมจะใช้เวลาช่วงต่อเวรวันศุกร์-เสาร์...

คำว่าเกษียณอายุ ข้าราชการทุกคนจะต้องพบกับคำๆนี้อย่างเลี่ยงไม่ได้ หลายคนบ่นว่าอยากเกษียณเร็วๆจะได้สบาย เพราะตอนรับราชการงานเยอะมาก...

  “หลังได้ปืนได้รถ ก็ตามล่า ส.ส.เกรียงศักดิ์ สุขสว่าง 1 ใน...

บรรยากาศข่าวสารการเมืองทั้งบ้านเรา และหลายประเทศ ดูร้อนๆ ..จึงถือโอกาสผ่อนคลายด้วยการหานิยายสนุกๆ...

ปัจจุบันมีการโฆษณาขายสินค้าและบริการทางอินเตอร์เน็ต  โฆษณาทางสถานีโทรทัศน์  วิทยุ  เป็นจำนวนมาก...

  ก่อนวันหยุดสงกรานต์ดิฉันได้รับโทรศัพท์จากหญิงคนหนึ่ง “จำพี่หนูได้มั้ย” “จากใครคะ พี่ชื่ออะไร” “พี่เคยเป็นลูกค้าของคุณกุ้ง” เป้าหมายเปิดร้านขายยาแถวพระประแดง “อ๋อคะ...

  เคยสารภาพไว้ สันดานผมนั้นลองได้ทำงานอย่างสนุกก็มีความสุขกับงาน เช่นเดียวกับการมากอบกู้วิกฤติของ “เสียงปวงชน” ยุคที่อยู่หลังวัดตรีทศเทพ ซึ่งผมสนุกกับงาน และมีความสุขอีกครั้ง ผมไปทำงานทุกวัน ออกจากบ้านนั่งรถสองแถวในซอยเสนานิคม 2  พหลโยธิน ขึ้นรถเมล์ไปลงอนุสาวรีย์ชัยสมรภูมิต่อรถเมล์สาย 12ลงหน้าวัดตรีทศเทพเดินเข้าซอยข้างวัด ไม่กี่สิบเมตรก็ถึงเสียงปวงชน เสี่ยเต็ง “กำพล พิริยะเลิศ” มายืนเคียงข้างทุกวันและทุกคืน ผมจึงรู้ว่าเสี่ยเต็งเป็นศิษย์เก่าไทยรัฐ เป็นช่างภาพข่าวสังคม รู้จักผู้คนทุกระดับมากมาย ตอนหลังผมเรียกเสี่ยเต็งว่า “เฮียเต็ง” ทั้ง ๆวัยวุฒิผมสูงกว่า แต่ก็ไม่มากนัก ส่วนเสี่ยเต็งเรียกผมว่า “น้า” ก็เรียกว่าต่างคนต่างนับถือซึ่งกันและกัน “สมโภชน์ ช่วยชูญาติ” หัวหน้าช่างเรียงของเสียงปวงชน นี่ก็ศิษย์เก่าไทยรัฐ อยู่ไทยรัฐมานาน หลังสุดได้ข่าวว่า “สมโภชน์” เป็นนักข่าวอาชญากรรมให้หนังสือพิมพ์จีนฉบับหนึ่ง ส่วนลูกชายเป็นนักข่าวอาชญากรรมของเดลินิวส์ ผมกับสมโภชน์ไม่ได้เจอะเจอและไม่ได้ข่าวคราวกันเลยจนบัดนี้ วันแรกที่ไปพบ “เฮียเต็ง” ตามคำแนะนำของ “กำแหง ภริตานนท์” ผมสอบถามแต่เรื่องปัญหาเฉพาะหน้า ไม่ได้พูดถึงเรื่องเงินเดือน หรือเงินอะไรเลย เพราะในใจคิดอย่างเดียวต้องทำให้หนังสือพิมพ์เสียงปวงชนออกได้ จึงจำไม่ได้ตอนนั้นผมมีเงินเดือนกี่พันบาท สุขสนุกชนิดเหงื่อไหลไหลย้อย เพราะเป็นสำนักงานหนังสือพิมพ์รายวันแห่งแรกที่มีแต่พัดลม เจ้าของตึกเขาไล่ทางตรง ถอดแอร์ออกหมดทุกตัว “เฮียเต็ง” ก็อยู่ไม่เป็นสุข ต้องวิ่งวุ่นหารวงรังแห่งใหม่...