กลายเป็นตำรวจขวัญใจประชาชนคนภาคอีสานไปแล้ว
ด.ต.ยุทธพล ศรีสมพงษ์ เจ้าฉายา “จอนนี่ มือปราบอินดี้” ที่มีแฟนคลับติดตามในโลกโซเชียลมากมาย
ล่าสุด มีเรื่องราวสะท้อนสังคมขออนุญาตนำมาแชร์อ่านกัน
เจ้าตัวเล่าว่า มีน้องคนหนึ่ง เคยถูกเขาจับข้อหาหนักชิงทรัพย์ ตอนปี 2550 หรือเมื่อ15ปีที่ก่อน ตอนนั้นเขาช่วยราชการอยู่ฝ่ายสืบสวนโรงพักบางเขน
เด็กหนุ่มรายนี้ไปหาเขาถึงเถียงนาเมืองอุบลราชธานี พาครอบครัวมาเที่ยว ขอถ่ายรูปตามปกติ ตอนยุ่งๆรับแขก ขอถ่ายรูปกับดั่งเช่นคนรักกันทั่วไป แล้วเอ่ยคำถามแรก
“ พี่จำผมได้ไหม”
ด.ต.ยุทธพลยอมรับว่า งง เพราะเป็นปกติ ใช้สมองเยอะ เลยลืมเรื่องเก่าไปมาก อยู่ ๆ มีแขกมายิงคำถามนี้ขึ้นมา ก่อนตอบไปว่า “พี่จำไม่ได้ครับน้อง โทษทีนะ”
น้องคนนั้นเลยเกริ่นขึ้นมาประโยคแรกว่า “พี่จำคดีป้ายรถเมล์หน้าโรงพยาบาลสินแพทย์ได้ไหม ที่พี่ได้ตัววัยรุ่นคนหนึ่งที่ซอยรามอินทรา39”
ดาบจอนนี่นิ่งไปสักครู่แล้วตอบว่า “พี่จำขึ้นใจได้ดี คดีนี้มันคือคดีในความทรงจำ คดีนี้ อยู่ในความทรงจำพี่มาก”
“ผมเองไงพี่ ที่พี่ไปได้ตัวผมอยู่แถวหลังตลาด กม.4”
“เฮ้ย” มือปราบอินดี้ถึงกับอุทานเสียงดัง “เอ็งเหรอน้อง ทำไมมึงอ้วนจัง”
“ใช่พี่ ผมเองครับ ออกมานานแล้ว ผมทำมาหากินสุจริต เลี้ยงลูกมานานแล้วพี่ คดีนั้นผมโดนตัดสินจำคุก 13ปี 6 เดือน รวมกับคดีต่าง ๆที่ผมก่อเหตุเวลานั้น”
“แล้วติดไปเท่าไหร่ตอนนั้น” จอนนี่ถามไป
“ผมได้อภัยหลายลูก ติดอยู่ 6ปีกว่าครับพี่” ผู้ต้องหาคดีชิงทรัพย์เล่าต่อว่า “ผมออกมา ผมก็ติดตามพี่ตลอด ผมทำมาค้าขาย ดูคลิป ติดตามพี่ตลอด” คู่สนทนาย้ำ
“นี่ลูกสาวผมครับ” พร้อมแนะนำเด็กตัวน้อย “สวัสดีคุณลุงสิลูก”
“สวัสดีจ้าหลานรัก ถ้าอย่างนั้น หลานยืนอยู่ เปลี่ยนเรื่องคุยดีกว่า”
“ไม่เป็นไรพี่ ลูกเดินไปหาแม่ก่อน พ่อขอคุยกับลุงจอนนี่นิดเดียว” เด็กหนุ่มช่วยหาทางออก “ พี่ ผมติดตามคลิปพี่ตลอด ผมเคยผ่านมือพี่ ผมรู้ดีกับคำสอนของพี่ที่อยากให้ผมกลับตัวเป็นคนดี”
“เออน่าน้อง ก็ตามประสาพี่ละ อันไหนที่เป็นประโยชน์ก็ดูเอาเลือกเอา”
“งั้นผมไม่รบกวนพี่แล้วครับ แต่ผมขอจับมือกับพี่อีกรอบ” อดีตผู้ต้องหาที่ถูกเขาจับใส่กุญแจมือยิ้ม
“ได้ เอ็งจะจับมือกับพี่ว่าไร”
“ผมจะเอาอดีตวันนั้น มาเป็นบทเรียน เพื่อให้ผมสร้างอนาคตที่ดี ตามคำสอนของพี่ต่อไป”
“ดีมากน้อง”
“ถ้าอย่างนั้นผมไม่รบกวนพี่แล้ว ให้พี่รับแขกต่อ” เจ้าหนุ่มน้ำเสียงเกรงใจ “เออพี่ ผมขอบใจมากนะพี่กับเงินสองร้อย ก่อนที่พี่จะส่งผมเข้าห้องขังวันนั้น ที่พี่เอาไว้ให้ผมติดตัวเผื่อได้ซื้อบุหรี่”
“ไม่เป็นไรน้อง พี่จำไม่ได้แล้ว”
ก่อนจากกัน ด.ต.ยุทธพลยังฝากข้อความไว้ด้วยว่า “หากเอ็งมีโอกาสได้ถ่ายทอดต่อรุ่นน้อง เอ็งบอกทุกๆคนไปว่า หากคิดจะเลี้ยว ซักวัน มันต้องเกม”
“ได้ครับพี่ไว้ผมมาเที่ยวหาพี่อีกนะ”
“ยินดีครับน้องรัก ที่ผ่านมา มันเป็นเกมชีวิตของเอ็งกับพี่นะ อย่าถือโทษโกรธเคืองกันนะ”
“ครับพี่ มันคือช่วงเวลาผิดพลาดของผมเช่นกัน”
“โชคดีน้องรัก ไว้มาเที่ยวหาพี่อีก” เจ้าของเถียงนาทิ้งท้าย
