มีเรื่องราวน่าสนใจสาระดีอยากแชร์ให้อ่าน
เป็นบทความของ พ.ต.อ.สานิตย์ หนูวงษ์ คณะที่ปรึกษาตำรวจไซเบอร์เพื่อชาติ ที่เขียนขึ้นในโลกออนไลน์
ด้วยจิตคารวะนะครับ
“จำไว้คุณ คือ ใคร”
มีข้าราชการเกษียณอายุท่านหนึ่งได้มา ยืนอยู่ ณ ที่แห่งนี้ ท่ามกลางผู้เข้าฟังหลายร้อยคน เขาเป็นอดีตรองอธิบดีกรมหนึ่ง เขายืนอยู่หน้าเวที
ในขณะที่เขาเริ่มการพูดของเขา โดยยกกาแฟในถ้วยกระดาษขึ้นมาจิบ
เขาได้ขัดจังหวะ ในการพูดของเขาว่า รู้มั้ยเมื่อปีที่แล้ว ผมเป็นรองอธิบดีที่มีข้าราชการและพนักงานกว่าหมื่นคน ผมได้มาพูดอยู่บนเวทีนี้ ณ ที่แห่งนี้ เขาเชิญผมมาโดยบินมาด้วยชั้นธุรกิจ มีรถไปรับที่สนามบินมาที่โรงแรม มีคนเช็คอินโรงแรมรอไว้ให้แล้ว และพาผมขึ้นไปบนห้องพัก
ตอนเช้ามีคนมารอรับที่ล็อบบี้โรงแรมและพาผมมาที่นี่..ที่ด้านหลังเวที พาไปห้องพักรอและเสริฟกาแฟผมด้วยถ้วยกระเบื้องหรูหราสวยงาม
แต่ตอนนี้ ผมไม่ได้เป็นรองอธิบดีแล้ว
ผมบินมาด้วยชั้นประหยัด นั่งแท็กซี่มาที่โรงแรมและเช็คอินด้วยตัวเอง ตอนเช้าผมนั่งแท็กซี่มาที่นี่เอง เดินเข้าทางด้านหน้า ถามหาทางเข้ามาหลังเวที
ผมขอกาแฟมีใครคนหนึ่งชี้นิ้วไปที่เครื่องทำกาแฟที่มุมห้องและผมก็รินกาแฟใส่ถ้วยกระดาษตรงนั้นด้วยตัวเอง
บทเรียนนี้สอนผมว่า
“ถ้วยกระเบื้อง” ไม่ได้มีไว้สำหรับผม แต่มันมีไว้สำหรับ “ตำแหน่ง” ที่ผมเป็นต่างหาก ส่วนตัวผมมีค่า เหมาะแค่ “ถ้วยกระดาษ” เราทั้งหลายมีค่า แค่ “ถ้วยกระดาษ”
เมื่อคุณเริ่มประสบความสำเร็จในชีวิต คุณจะได้รับความสะดวกสบาย
ผู้คนจะเรียกว่า “ท่านครับ ท่านค่ะ”
เขาจะช่วยคุณ ถือกระเป๋า เปิดประตูให้คุณ ชงชา/กาแฟให้คุณดื่ม ทั้งๆที่คุณไม่ได้ร้องขอ
แต่จงจำไว้ว่า จริงๆแล้ว นั่นเขาไม่ได้ทำให้คุณ แต่เขาทำให้ “ตำแหน่ง” ที่คุณเป็นต่างหาก เมื่อคุณก้าวออกไป เขาจะเอาทุกอย่างไปให้กับคนที่มาแทนที่ในตำแหน่งของคุณทันที
อย่าลืมเป็นอันขาดว่า เรามีค่าเหมาะแค่ “ถ้วยกระดาษ” เท่านั้น และต้องปลงให้ได้
สำหรับคนส่วนใหญ่ที่คบกันด้วยหน้ากากและตำแหน่งหน้าที่
