บรรดาศิษย์เก่าและศิษย์ปัจจุบันของมหาวิทยาลัยเทคโนโลยีราชมงคลตะวันออก วิทยาเขตอุเทนถวาย เพิ่งเดินทางไปยื่นหนังสือขอความเป็นธรรมถึง พล.ต.อ.จักรทิพย์ ชัยจินดา ผู้บัญชาการตำรวจแห่งชาติ เมื่อไม่กี่เดือนก่อนหน้า
เรียกร้องความยุติธรรมให้เพื่อนพี่น้องร่วมสถาบันที่ได้รับผลกระทบจากคดีถูกลอบทำร้ายหลายต่อหลายเหตุการณ์อย่างโหดเหี้ยม
มีผลทางคดีที่ยังจับคนร้ายไม่ได้
ไม่ต่างเรื่องราวสะเทือนใจในครอบครัว นายธนิต หรือ เต้ ทัฬหสุนทร ที่ทำให้ นายศุภชัย ทัฬหสุนทร ผู้เป็นพ่อต้องกระโดดชั้น 8 อาคารศาลอาญา ลงมาเสียชีวิต
ล่าสุดถึงคราวของ นายกมลวิช หรือเอก สุวรรณทัต นักศึกษาชั้นปี 4 คณะโลจิสติก ที่ถูกมือปืนสะกดรอยตามไปกระหน่ำยิงบริเวณปากซอยนวมินทร์ 57 แขวงนวมินทร์ เขตบึงกุ่ม กรุงเทพมหานคร
ตายต่อหน้าต่อหน้าแม่บังเกิดเกล้า
ขณะไปช่วยแม่ขายก๋วยเตี๋ยวราดหน้า ผัดซีอิ้ว ที่เปิดแผงริมทางเท้าหน้าธนาคารกรุงศรีอยุธยา ปากซอยเกิดเหตุตอนค่ำ
เป็นอีกเรื่องราวเศร้าสลด
ลูกชายยอดกตัญญูถูกศัตรูต่างสถาบันฆ่าอย่างเลือดเย็น
อดีตเพื่อนร่วมงานของแม่ผู้สูญเสียถึงกับโพสต์ข้อความไว้ในเฟซบุ๊กตัวเองแชร์ต่อไปยังเพื่อนร่วมโลกโซเชียล
… เพิ่งเห็นหน้ากันหลัดๆ มาด่วนจากไปแบบไม่ทันตั้งตัว
เมื่อวานซืนเพิ่งได้ชิมสุกี้แห้งฝีมือ น้องเอก- กมลวิช สุวรรณทัต ลูกชาย เจ๊กิ่ง เขมนิจ สุวรรณทัต อดีตเพื่อนร่วมงาน เอเจนซี่ยักษ์ใหญ่แห่งหนึ่ง ยังนึกชื่นชมทั้งแม่และลูกที่สู้ชีวิตทั้งคู่ (ขออนุญาตเล่า)
คนแม่ถูกเลิกจ้างจากแผนกอาร์ตสตูดิโอ เมื่อ 2 ปีที่แล้ว แต่ไม่ยอมแพ้ชะตาชีวิต เช่าแผงผัดก๋วยเตี๋ยวขายหน้า ธ.กรุงศรี ปากซอยนวมินทร์ 57 จากที่เคยมีรายได้ประจำ มีสวัสดิการต่างๆ ต้องมาตั้งเตาหาเลี้ยงครอบครัว และรับงานออกอาร์ตเวิร์คที่นานๆ จะเข้ามาจ้างที
คนลูกกำลังจะเรียนจบคณะ logistic สถาบันที่มีชื่ออยู่ในข่าว หลังเลิกเรียนจะรับงานส่งของ Kerri และกลับมาช่วยแม่ผัดก๋วยเตี๋ยว และเก็บร้านทุกวัน เป็นตัวอย่างของคำว่า ‘ลูกกตัญญู’ ที่ภูมิใจแทนแม่ที่เลี้ยงดูมาอย่างดี
(น้องเอกมืออ่อน ยกมือไหว้และพูดจามีสัมมาคารวะดีมาก)
ด้วยความที่ไม่ได้เจอกับเจ๊กิ่งมาหลายปี เจ๊เลยมานั่งคุยด้วยที่โต๊ะหลายเรื่อง ถามสารทุกข์สุขดิบเรื่องงานในวงการโฆษณา
รวมไปถึงปรึกษาเรื่องอนาคตของลูกชายที่กำลังจะเรียนจบปริญญาตรี
ได้ตอบไปว่า ลองให้ทำงานตามที่เรียนมาดูก่อน ถ้าไม่ชอบค่อยมาทำอย่างอื่น
“ชีวิตนี้มันสั้น ทำอะไรที่มีความสุข คือ ดีที่สุด”
ไม่คิดว่า ชีวิตน้องเอกจะสั้นแค่วันรุ่งขึ้นก็ชะตาขาดซะแล้ว แบบที่แม่ไม่ทันได้เห็นลูกชายใส่ชุดครุย หรือทำงานช่วยครอบครัวเต็มตัว
ในฐานะอดีตเพื่อนร่วมงานที่รู้จักกันมาเกินสิบปี ขอแสดงความเสียใจต่อเจ๊กิ่ง และครอบครัวสุวรรณทัตอย่างสุดซึ้ง ….
เนื้อหารำพึงรำพันที่สะท้อนความเจ็บปวดแสนสาหัสของครอบครัว “สุวรรณทัต”
แล้วใครล่ะจะยุติสงครามที่ยืดเยื้อมายาวนานจนกลายเป็นตำนาน “ศึกอาชีวะเมืองไทย” ไม่มีที่สิ้นสุดมาแล้วหลายรุ่น
