วันนี้ไม่ใช่ “วันตำรวจ”
เป็น วันสถาปนาครบรอบ 21 ปี สำนักงานตำรวจแห่งชาติ
ทว่าต้องเปลี่ยนแปลงมาเป็น Police Day เมืองไทยแทน
นายตำรวจหนุ่มคนหนึ่งรำพันเรื่องราวของชีวิตผู้พิทักษ์สันติราษฎร์สวมเครื่องแบบสีกากีไว้น่าสนใจ
ขออนุญาตคัดลอกมาให้อ่านกัน
วันนี้ วันตำรวจ…แต่คนไม่สนใจมากนักหรอก คนส่วนใหญ่นึกถึงตำรวจแค่ตอนลำบาก ตอนเดือดร้อน สังคมไทยลงทุนกับความปลอดภัยน้อย
แต่คาดหวังความสงบสุขสูงลิ่ว
ความจริงตำรวจไทยทั้งสองแสนกว่าคนก็มีหัวใจเหมือนพวกคุณ พวกนี้เลือดออก มีความคิด มีความรู้สึก มีครอบครัว มีความรัก และก็ตายได้เหมือนพวกคุณ
“ตำรวจเราจึงต้องไว้ใจกันเองก่อน ตำรวจส่วนมากฝากชะตาชีวิตไว้กับปืนและกฎหมาย ผมว่า…มันแค่เส้นบางๆที่ปกป้องคนดีจากคนร้าย ปกป้องเหยื่อจากผู้ล่า”
ก็สุดแล้วแต่ใครจะรักจะชัง…อีกอย่างหนึ่งคือ ตำรวจส่วนมากรูปติดบัตรกับตัวจริงไม่ค่อยเหมือนกัน (แม่ง…ไม่ตรงปก) และในสำนักงานตำรวจแห่งชาติมีนายตำรวจอยู่เพียงแค่ 4 ประเภท
ประเภทแรก คือ นายตำรวจที่ขี้เกียจและโง่
จงอย่าไปใส่ใจกับนายตำรวจประเภทนี้ เพราะพวกเขาไม่มีน้ำยาอะไร
ประเภทที่สอง คือ นายตำรวจที่ทำงานอย่างหนักและรู้จักคิด
นายตำรวจประเภทนี้จะสร้างผู้ใต้บังคับบัญชาของเขาให้เก่ง และใส่ใจในทุกรายละเอียด รวมถึงมั่นใจว่าได้พิจารณาเรื่องต่าง ๆอย่างละเอียดรอบคอบแล้ว
ประเภทที่สาม คือ นายตำรวจที่ทำงานอย่างหนักแต่ว่าโง่
นายตำรวจประเภทนี้อันตรายและควรให้อยู่ตามสำนักงาน ต้องอยู่ใกล้ชิดผู้บังคับบัญชา ไม่ควรให้พบปะประชาชน เพราะเขามักจะสร้างปัญหาให้แก่ชาวบ้าน
ประเภทสุดท้าย คือ นายตำรวจที่ฉลาดแต่ขี้เกียจ
นายตำรวจประเภทนี้เหมาะอย่างยิ่งที่จะไปนั่งอยู่ในสำนักงานของกองบัญชาการสำคัญๆ พวกนี้สอพลอเก่ง และไม่เคยทำงานจริงจังหรอก แต่สร้างภาพดี พูดน้ำไหลไฟดับ
เอาเถอะบ่นไปก็ไร้ประโยชน์ !!!
เลือกเอาเถิดว่าจะเป็นประเภทไหน
“ขอให้ตำรวจทุกคน พี่น้องผมทุกคนมีความสุขตามอรรถภาพก็แล้วกัน…”
