นิทรรศการงานศิลปะของ พ.ต.อ.ชัยวัฒน์ บูรณะ ผู้กำกับการฝ่ายทะเบียนประวัติอาชญากร2
กองทะเบียนประวัติอาชญากร
PERSON TO PERSON ART EXHIBITION ที่บ้านอาจารย์ฝรั่ง (ศิลป์ พีระศรี) ถนนราชวิถี ภายในสำนักงานตรวจสอบภายในทหารบก เขตดุสิต กรุงเทพมหานคร
มีการเปิดเวทีเสวนา “ศิลปะกับคนหาย” Art & Missing Person กระบวนการสเกตช์ภาพจำลองเทียบเท่าอายุปัจจุบันร่วมกับ นายเอกลักษณ์ หลุ่มชมแข หัวหน้าศูนย์ข้อมูลคนหาย มูลนิธิกระจกเงาเพื่อเป็นแนวทางให้สังคมช่วยกันจดจำและแจ้งเบาะแส
เนื่องในโอกาสครบรอบสิบปี การหายตัวไปของ “น้องจีจี้” ด.ญ.จีรภัทร ทองชุม วัย 9 ขวบกับภาพจำลองเปรียบเทียบใบหน้าของน้องในวัยสาวสะพรั่งอายุ 19 ปี
เป็นเวลาสิบปีอันทุกทรมานของ “มณี ไพสาลี” ผู้เป็นแม่
“น้องจีจี้” ถูกคนร้ายลักพาตัวไปจากปั๊มน้ำมันแห่งหนึ่ง อำเภอแก่งคอย จังหวัดสระบุรี เมื่อคืนวันที่ 18กันยายน 2553 มีภาพกล้องวงจรปิดบันทึกเหตุการณ์ชัดเจน
ทว่าปัจจุบันยังตามไม่พบตัว
เธอรอการกลับมาของลูกสาวทุกวันตลอดระยะเวลาสิบปี
“ชีวิตหนูมันเดินถึงทางตัน สุดทางแล้วนะ สุดขีดเลย หนูเคยคิดว่าจะอยู่ไปทำไม อยู่ไปเพื่ออะไร กำลังจะคิดถึงแต่ตัวเองแล้วนะ หนูจะไปแล้ว หนูจะไม่อยู่แล้ว ชีวิตมันมีแต่ความทุกข์ มันทรมาน ทั้งเรื่องลูกหาย เรื่องครอบครัว เรื่องเศรษฐกิจ มันถาโถม จนหนูไม่ไหวแล้ว” มณีระบายความรู้สึก
เจ้าตัวว่า ตัดสินใจต้องสู้ ต้องมีชีวิตต่อ ต้องอยู่เพื่อลูกอีกสองคน อยู่เพื่อน้องจีจี้ที่ยังไม่พบตัว ความรู้สึกคนเป็นแม่ ยอมอด หนูยอมลำบาก ลูกที่หายยังต้องตาม ลูกที่ยังอยู่ ต้องดูแลให้มากกว่าเดิม ได้ลูก ๆนี่แหละ เป็นกำลังใจให้
คนยังจำเธอได้ว่า เป็นแม่ของน้องจีจี้ที่หายตัวไป เดินมาไถ่ถามให้กำลังใจ บางคนเสียใจไปด้วยพร้อมกันเพราะยังตามหาลูกไม่เจอ
มีคนจำเรื่องราวได้ด้วยว่า
วันนั้นตำรวจไม่รับแจ้งความ เพราะยังไม่ครบ 24 ชั่วโมง
สุดท้ายจุดประกายให้เกิดความเปลี่ยนแปลงในกระบวนการยุติธรรม
ไม่ต้องรอครบ 24 ชั่วโมงสามารถแจ้งความได้ สังคมตื่นตัวเรื่องเด็กหายมากขึ้น
“หนูไม่เคยเปลี่ยนแปลงเรื่องตามหาลูกนะ แม้ชีวิตจะต้องลำบาก เจอเรื่องอะไรสารพัดไม่เคยคิดจะหยุดเลย ตามหาเท่าที่กำลังตัวเองจะทำได้ บางทีมากรุงเทพฯ ยังฝากใบประกาศให้รถตู้โดยสาร เผื่อมีใครเห็น มีใครเคยเจอน้องจีจี้ สักวันอาจเจอจากประกาศสักใบที่เราแจกก็ได้ หนูไม่เคยคิดหยุดตามหาเขา รอเขาเสมอ” แม่น้องจีจี้รำพัน
เธอยังคงจำรอยยิ้มของลูกสาว จำหน้าตาจมูกปาก จำทุกสิ่งที่เป็นตัวเขา จำตอนที่ลูกกอด นั่งรถไปไหนจีจี้จะร้องเพลง ชอบกินข้าว กินขนมแบบนี้
“ทุกอย่างเกี่ยวกับน้องจีจี้ หนูไม่เคยลืม แม้มันจะนานถึงสิบปีแล้วก็ตาม”
ระยะเวลาสิบปีที่หลายคนอาจไม่เคยคิดถึงเรื่องราวมัน
สำหรับหัวอกคนเป็นแม่ไม่เคยลืมสักวินาทีเดียว
