เรื่องราวเกิดขึ้นในยุคสมัยกึ่งพุทธกาลไปแล้ว ยามนี้อาจนำมาใช้สำหรับผู้คนเสื่อมจากศีลธรรม
ว่าด้วย “ปริศนาธรรม” ที่ พล.ต.ท.ต่อศักดิ์ สุขวิมล ผู้บัญชาการตำรวจสอบสวนกลาง อนุโมทนากับผู้เขียน และแปลธรรมบทนี้มาจากคำพยากรณ์ความฝันที่พระพุทธองค์ทรงตอบให้พระราชา “ปเสนทิโกศล” แห่งยุคพุทธกาล
นายพลตำรวจโทคนดังแชร์มาฝากข้อคิดในกลุ่มไลน์
ทองแท่ง จะไร้ค่า
พระธรรมคำสอนของพระพุทธเจ้าจะมีคนสนใจศึกษาก็เหลือน้อยเต็มที ผู้คนจะไม่เห็นคุณค่า ทั้งพระสงฆ์สามเณรและฆราวาสก็เบือนหน้าหนีพระธรรมคำสอนกับทั้งผู้คนก็ไม่นิยมเข้าวัดฟังธรรม เห็นวัดเป็นสถานที่ไม่น่าอภิรมย์ เข้าวัดเพื่อไปเที่ยว แต่ไม่เห็นเนื้อแท้ของทองคำ
พระปฏิมา เป็นกากปูน
ผู้คนจะมองว่าเป็นเพียงรูปเคารพเป็นเพียงอิฐหินดินปูน เป็นของประดับ เริ่มไม่เคารพพระพุทธรูปและเริ่มเสื่อมศรัทธาในพุทธศาสนามากขึ้นกับทั้งมองว่า เป็นแค่วัตถุ สิ่งของ
กลากเกลื้อน จะเพิ่มพูน
ความชั่วเลวทรามของผู้คนและความมีมิจฉาทิฏฐิจะเริ่มลุกลามแผ่ขยายมากขึ้น กับทั้งความหยาบกระด้างและความมีนิสัยเถื่อนถ่อยของผู้คนจะลุกลามเป็นเหมือนกลากเกลื้อนที่ติดต่อกันได้ จากพฤติกรรมเลียนแบบกัน จะปรากฏให้เห็นจนดาษดื่นไปทุกแห่ง
พระพิรุณ จะซบเซา
น้ำจิตน้ำใจของผู้คนในสังคมจะเหือดแห้งมากขึ้นจะมีแต่ความเห็นแก่ตัวให้เห็น กับทั้งฟ้าฝนก็จะแห้งแล้งไม่ตกต้องตามฤดูกาล
ผ้าเหลือง จะโดนย่ำ
ผู้คนจะไม่กลัวบาปกลัวกรรม เมามันกับการติเตียนดูหมิ่นดูแคลนพระสงฆ์ กับทั้งพระสงฆ์ สามเณร ก็ไม่ตั้งอยู่ในศีลในธรรม ไม่เคารพรักธรรมนิยม ใช้ผ้าเหลืองแสวงหาลาภ จะหาผู้มีศีลมีธรรมก็เหลือน้อย
ตะกวดดำ จะเป็นเจ้า
คนในตระกูลต่ำ คนมีจิตใจต่ำทราม เมื่อได้เป็นใหญ่ครองอำนาจ ก็จะเหลิงในอำนาจ หลงในอำนาจ จนพาบ้านเมืองเสียหาย พาองค์กรเสียหาย กับทั้งกินเงินหลวงไม่อายชาวบ้าน คาบไปกินต่อหน้าต่อตาก็ไม่เกรงกลัวคนเห็น
ดอกตูม โรยแต่เช้า
เด็กผู้หญิงเริ่มมีคู่ตั้งแต่อายุน้อยยังไม่โตเป็นสาวก็เที่ยวหาคู่นอน ปทุมยังไม่เป็นถัน ก็ได้เสียกันแล้ว กับทั้งเอาใจออกห่างพ่อแม่ แก่แดด ทั้งที่ยังเช้าอยู่
หมาหัวเน่า ผึ้งจะตอม
คนไม่ดีคนเนรคุณคนชั่ว แต่สังคมจะยกย่องชื่นชม กับทั้งเชื่อคำพูดคำปดของคนเหล่านี้ ดุจผึ้งตอมกลิ่มภมรอันหอม
บุปผา จะเป็นหมัน
ส่วนคนดีนั้น ผู้คนจะพากันด่า สาดเสียเทเสียจนแทบแทรกแผ่นดินหนี คนทำดี คนจะไม่เห็นค่า ทำความดีกลับถูกต่อว่า จนต้องแอบทำ ทำดีเท่าไหร่ไม่มีคนเห็น แต่คนจะกลับนิยมชื่นชมคนมีอำนาจคนมีเงินว่าเป็นคนน่ายกย่อง
คืนและวัน จะสั้นเข้า
ผู้คนจะเพลิดเพลินไปกับการเสพสิ่งบันเทิง กิน เที่ยว ช้อปปิ้ง เล่นโซเชียล จนเวลาในแต่ละวันผ่านไปจนไม่รู้วันรู้คืน และวิถีชีวิตที่ทำงานแลกเงินจนหมดเวลาไปกับการงาน ไม่มีเวลาพูดคุยกับในครอบครัว เวลาในครอบครัวก็จะสั้นลงไปด้วย
นกน้อย จะลืมเหย้า
คนรุ่นใหม่ เด็กรุ่นใหม่ คนสมัยใหม่ จะลืมพ่อแม่และบ้านเกิดเมืองนอนของตน กับทั้งลืมวัฒนธรรมประเพณีของตน รากเหง้าของตน
โคถึกเฒ่า จะวังเวง
คนเฒ่าคนแก่จะถูกทอดทิ้งให้อยู่ตามลำพังขาดลูกหลานดูแล
หากใครชอบช่วยแชร์ต่อให้อ่านกัน
