วันนี้วันพระ มีปรัชญาชีวิตจากนายพลสายธรรม นักคิดนักเขียนมาฝาก
บทความของ “พิทักษ์ 21” พล.ต.ท.ต่อศักดิ์ สุขวิมล ผู้ช่วยผู้บัญชาการตำรวจแห่งชาติ ถ่ายทอดตำราในการมีลมหายใจอยู่บนโลกใบนี้ไว้ดีพอสมควร
เจ้าตัวว่า สิ่งที่ทำให้มนุษย์เจ็บปวดมากที่สุด ไม่ได้เกิดจากโรคร้ายหรือบาดแผลที่มองเห็น แต่เป็นคำพูดและการแสดงออกที่กรีดลึกลงไปข้างในใจ สร้างรอยร้าวและบาดแผลที่มองไม่เห็นเอาไว้นั่นเอง
มันคือ สิ่งที่น่ากลัวที่สุด
เป็นจุดอ่อนของมนุษย์ทุกคน
หลายคนบอกว่า เวลาจะทำให้ความรู้สึกเหล่านั้นหายไปเอง แต่ในความจริงแล้ว เวลาเป็นแค่ช่วยให้ทุกอย่างดีขึ้นตามที ควรจะเป็นเท่านั้น
ถ้าจะเปรียบแล้วก็เปรียบได้กับแก้วที่แตกไปแล้ว หากนำกลับมาซ่อมอีกครั้ง “รอยร้าว” ของมันก็ยังคงอยู่ แต่ด้วยเหตุผลบางประการก็ยังไม่ยอมทิ้งแก้วใบเดิมที่มี “รอยร้าว” เพราะกลัว “แก้วใบใหม่” จะเป็นเหมือนเช่นเดิม
ยอมจมปลักอยู่กับสิ่งเดิม ๆ ด้วยความชินและอยู่ร่วมกันได้อย่างไร้ความรู้สึก
ข้อคิดที่นายพลคนดังฝากไว้
“อย่าปล่อยให้ความเคยชินมีอิทธิพลมากเกินไป วันนี้เราอาจรู้สึกต่อสิ่งหนึ่ง จนคิดว่าเราขาดไม่ได้ แต่สักวันหนึ่งเราจะคิดได้ว่า สิ่งที่เราผูกพันอยู่นั้น เป็นแค่ส่วนหนึ่งที่เติมชีวิต ไม่ใช่ทั้งหมดของชีวิตเรา”
เมื่อเราเจอสิ่งใหม่ที่ปรารถนาเราก็จะผูกพันกับสิ่งใหม่ได้ไม่นานนัก และเมื่อเวลาผ่านไปจะสอนเราว่า อย่ายึดติดอย่าใช้ชีวิตทั้งชีวิตไปลุ่มหลง
ดั่งพระพุทธองค์สอนว่า
จงระวังความคิด เพราะความคิด จะกลายเป็นความประพฤติ
จงระวังความประพฤติ เพราะความประพฤติจะกลายเป็นความเคยชิน
จงระวังความเคยชิน เพราะความเคยชินจะกลายเป็นอุปนิสัย
จงระหว่างอุปนิสัย เพราะอุปนิสัยจะกำหนดชะตากรรมไปชั่วชีวิต