อัตวินิบาตกรรมของ ด.ต.สุทธินันท์ ขวัญยืน ผู้บังคับหมู่งานปราบปราม สถานีตำรวจภูธรห้วยขะยุง อำเภอวารินชำราบ จังหวัดอุบลราชธานี ปฏิบัติราชการชุดปราบปรามยาเสพติดตำรวจภูธรอุบลราชธานี กำลังเงียบหายไปตามกาลเวลา
มดงานมือดีชั้นผู้น้อยตัดสินใจยิงตัวตายลาโลกที่บ้านพักตำบลเบญจลักษ์ จังหวัดศรีสะเกษ เมื่อคืนวันที่ 16 ธันวาคม 2565
ว่ากันว่าเกิดจากปัญหาความเครียดทะเลาะกับผู้บังคับบัญชา
ผูกเรื่องโยงหนังสือร้องเรียนระบายความอัดอั้นเมื่อวันที่ 22 กันยายน 2565 ถึง พล.ต.ท.สมประสงค์ เย็นท้วม ผู้บัญชาการตำรวจภูธรภาค 3 ขอร้องทุกข์ขอความเมตา เนื่องจากถูกผู้บังคับบัญชาหัวหน้าชุดในใช้อำนาจไม่เป็นธรรม
เล่าเรื่องราวว่า เมื่อปี 2560 ปฏิบัติหน้าที่พลขับให้ พล.ต.ต.ไพโรจน์ มังคลา ผู้บังคับการตำรวจภูธรจังหวัดร้อยเอ็ด พอผู้เป็นนายย้ายเป็นผู้บังคับการศูนย์ฝึกอบรมตำรวจภูธรภาค 3 ได้ฝากให้ไปทำงานอยู่ชุดยาเสพติดตำรวจภูธรจังหวัดอุบลราชธานี และยังทำหน้าที่พลขับให้ พ.ต.อ.ชัชวาลย์ แก้วจันดี รองผู้บังคับการตำรวจภูธรจังหวัดอุบลราชธานี ควบคู่กันไปด้วย
กระทั่ง พ.ต.อ.ชัชวาลย์ แก้วจันดี เสียชีวิตจากโรคประจำตัว เขาได้ลงปฏิบัติหน้าที่ชุดยาเสพติดเต็มตัวตั้งแต่ปี 2562
ทำงานปกติตามวิถี ตามหน้าที่งานของตำรวจชุดยาเสพติด มีผู้บังคับบัญชาเปลี่ยนแปลงไปตามกาล เวลา ได้ผู้บังคับบัญชามีคุณธรรม และ “ภาวะผู้นำที่ดี”
จนมาถึงปี 2564 มีนายตำรวจระดับ สารวัตรคนหนึ่ง มาขึ้นรับตำแหน่งที่กองกำกับการสืบสวนสอบสวนตำรวจภูธรจังหวัดอุบลราชธานี
ด.ต.สุทธินันท์ระบุข้อความว่า นายตำรวจคนนีได้มารับตำแหน่งเพราะเคยไปรับใช้ญาติของนายตำรวจชั้นผู้ใหญ่ระดับสำนักงานตำรวจแห่งชาติทำบุญที่วัดในเขตจังหวัดอุบลราชธานี ถึงได้มี วาสนาติดยศพันตำรวจตรีและมาทำหน้าที่ตรงนี้
“ขอเรียนว่าบุคลิกการทำงานของกระผม คือ เชิงรุก หาข่าว คอนโทรลควบคุมสาย หางาน เพื่อผลสัมฤทธิ์ของแผนกงาน” เจ้าตัวการันตีผลงานรับเกียรติบัตรปราบปรามยาเสพติดเด่นจากผู้บคับบัญชาเมื่อวันที่ 31 สิงหาคม 2565
กรณีจับกุมผู้ต้องหายาเสพติดได้ 2 คน พร้อมของกลางยาบ้า 100,000 เม็ด ที่ห้างสรรพสินค้าเซ็นทรัล อุบลราชธานี
ทว่า สารวัตรคนที่ว่ากลับไม่พอใจ เพราะทำงานเกินหน้า
“กระผมก็งง ตั้งแต่พบเจอผู้บังคั บัญชามาไม่เคยพบเคยเจอคนแบบนี้ ที่แย่ไปกว่านั้นคือ สารวัตรคนนี้ชอบดื่มเหล้าเมาสุรา ในเวลางานและดื่มประจําในที่แผนกงาน”
พอเมาได้ที่ก็ชอบมาแขวะหาเรื่อง
ดาบตำรวจชั้นผู้น้อยยืนยันมีหลักฐานเป็นแชตการสนทนาในกลุ่มไลน์ของชุดปฏิบัติการยาเสพติดของหน่วย
“กระผมรู้สึกว่าตั้งแต่ต้นปี 2565 เป็นต้น มา กระผมโดนรังแกมาตลอดด้วยการใช้ อำนาจที่ไม่เป็นธรรมของผู้บังคับบัญชาต่อผู้ใต้บังคับบัญชา กระผมอึดอัด อดทนสู้ เพราะกระผมเป็นคนไม่ยอมคน ถ้าคน ๆนั้นทำสิ่งที่ไม่ถูกต้องและเป็นธรรม”
เขาถึงกับประกาศว่า อย่ารังแกถึงครั้งที่ 3 เพราะครั้งที่ 3 คงให้อภัยไม่ได้ ปรากฏว่า ครั้งที่ 3 หนักและแรงมาก เมาเหล้าถือปืนเล็กยาวอาวุธ สงคราม เอ็ม 16 m-4 ให้ลูกน้องแล้วถ่ายรูป ส่งลงในไลน์กลุ่มท้าทายเขา
“ กระผมก็เลยพูดในกลุ่มว่า อย่าเก่งเวลาเมา”
ขณะเดียวกัน ด.ต.สุทธินันท์บันทึกข้อมูลอย่างละเอียดถึงระยะเวลาถูกผู้บังคับบัญชารังแก
ตั้งแต่วันพฤหัสบดีที่ 13 มกราคม 2565 กไปตรวจยึดตู้สลอตแมชชีน ในเขตอำเภอเมืองอุบลราชธานี นำตัวผู้หญิงแก่อายุ 61 ปี เจ้าของบ้านที่ลูกสาวเอาตู้สลอตมาลงไว้ แม่ต้องรับแทน ก่อนเชิญตัวไปสอบถามที่แผนก
สารวัตรคู่กรณีพิมพ์แชตในกลุ่มไลน์กล่าวหาเขาเอาอำนาจอะไรมาสั่งรวมพลข้ามหัว ผู้กำกับ รองผู้กำกับ สารวัตรทั้งๆที่เขานัดทีมงานในชุดเพื่อจะไปปฏิบัติหน้าที่ล่อซื้อยาบ้าในเขตอำเภอเขื่องใน จังหวัดอุบลราชธานี
ต่อมาวันที่ 24 กรกฎาคม 2565 ดื่มสุราเมาแล้วพิมพ์แชตท้าทายให้ไปพบในลักษณะข่มขู่ ให้ลูกน้องถ่ายภาพส่งลงกลุ่มไลน์ นั่งถือปืนเอ็ม 16 m-4 วางพาดตัก ยกแก้วเหล้าดื่ม เมาทั้ง วัน งานการไม่ทำ ทั้งที่เขาพร้อมพวกกำลังออกปฏิบัติหน้าที่ในเขตเมืองอุบลราชธานี
วันไหนเมาได้ที่ก็เรียกรองสารวัตรและลูกน้องคนสนิทไปนั่งดื่มด้วย ทำให้กำลังในชุดขาดแคลน เพราะต้องไปนั่งดื่มสุราเป็นเพื่อน ถึงขั้นให้ลูกน้องหาเสื้อกลุ่มพิมพ์คำว่า “เมาแม่งทุกวัน“ มาใส่เวลากินเหล้าแล้วถ่ายรูปส่งลงกลุ่ม
แสดงอาการเยาะเย้ยเขาว่า “กูจะเมา มีปัญหาอะไรหรือเปล่า”
ไม่สนว่ากําลังส่วนหนึ่งปฏิบัติหน้าที่อยู่
เรื่องราวระบายความอัดอั้นของ ด.ต.สุทธินันท์ ขวัญยืน กลายเป็นปมเหตุให้เขาหนีปัญหาด้วยความตายจริงหรือ
มีแต่คนบ่นเสียดาย ทำไมคนที่น่าถูกยิงตายควรเป็น “นายตำรวจคนนั้น” มากกว่า
สุดท้ายหวังว่า อย่าให้มดงานมือปราบปรามยานรกต้องตายเปล่า
