เก็บตกเรื่องราวชีวิตรักนายตำรวจนักสืบหนุ่มที่ไม่ได้โรยด้วยกลีบกุหลาบ
งานฉลองมงคลสมรสของ พ.ต.ต.ธัญพีรสิษฐ์ จุลพิภพ สารวัตร (สอบสวน) กลุ่มงานสอบสวน กองบังคับการตำรวจนครบาล 4 กับ “โป๊ยเซียน”เสาวนีย์ กุมพล เจ้าสาวแสนสวยที่เรือนไทยริมน้ำศรีปทุม อำเภอสามโคก จังหวัดปทุมธานี
บรรยากาศสุดชื่นมื่น มี พล.ต.ต.ธีรเดช ธรรมสุธีร์ ผู้บังคับการสืบสวนสอบสวนตำรวจนครบาล ผู้เป็นเสมือน “อาจารย์ต้นแบบ” เป็นประธานงานวิวาห์
เจ้าบ่าวขึ้นเวทีบรรยายชีวิตหมดเปลือก
ย้อนความไปตั้งแต่ปี 2550 สมัยอยู่ชั้นมัธยม 1 โรงเรียนบดินทรเดชา (สิงห์ สิงหเสนี) แต่ด้วยผลการเรียนและความประพฤติที่ดีเกินคาดถูก “เทียบเชิญ” ให้ย้ายโรงเรียนไปอยู่ที่โรงเรียนวัดบวรนิเวศ กินนอนอยู่ที่ละแวกเสาชิงช้า
เจอเพื่อนรัก “สนุ้กเกอร์” แม้เปิดฉากทะเลาะกันตอนแรกพบในวีรกรรมเอาไข่ไปตอกใส่รองเท้านักเรียนเพื่อน ไม่คุยกันเกือบครึ่งปี ก่อนกลับมาดีกันเป็นเพื่อนสนิทที่สุดในเวลานั้น และทำให้รู้จัก “โป๊ยเซียน” ครั้งแรก โดยมี “สนุ้กเกอร์” เพื่อนรักเป็น “พ่อสื่อ”
ยุคนั้นมีแอปพลิเคชันชื่อว่า MSN เหมือนไลน์ในปัจจุบัน แต่จะต้องเล่นในเครื่องคอมพิวเตอร์ เขาและเธอเริ่มคุยกันตั้งแต่เวลานั้นเป็นต้นมาเกือบ 10 ปี
“ผมเป็นเด็กติดเกม เล่นเกมออนไลน์มาตั้งแต่อยู่ ป.3 เล่นชนิดจริงจังเอาเป็นเอาตาย เวลาแชตกับโป๊ยเซียน ผมจะมาตอบเธอชั่วโมงละ 1 ประโยค เมื่อผมตอบเธอจะตอบสนทนาคุยกับผมเสมอ แม้จะดึกดื่นแค่ไหน” นายตำรวจหนุ่มเล่า
ในครั้งแรกที่คุยกันยังจำประโยคแรกได้จนถึงปัจจุบัน ฝ่ายหญิงทักชื่อเล่นเขา “ ฮาชิใช่ไหม” เขาพิมพ์สวนกลับไปว่า “ค…. กูจะเล่นเกม” เป็นคำหยาบโลนสุดๆ ช่วงเวลานั้นในอดีต
คุยบ้างหายไปบ้าง แต่ไม่ว่าจะหายไปนานแค่ไหน เมื่อเขาทักไปหาโป๊ยเซียนจะตอบจะคุยกับตลอด มาทราบทีหลังประมาณปีที่ 10 ที่คุยกันว่า ฝ่ายหญิงจะนั่งอยู่หน้าคอมพิวเตอร์ที่บ้าน รอเขาตอบกลับการสนทนาทีละประโยคจนดึกดื่น
บางครั้งหลับคาหน้าจอคอมพิวเตอร์เพื่อรอเขา
เป็นแบบนี้มาเป็นเวลาหลายปีที่คุยกัน
พ.ต.ต.ธัญพีรสิษฐ์สารภาพว่า ในชีวิตวัยรุ่นผู้ชายโสด เป็นธรรมดาที่จะได้พบเจอผู้หญิง บางครั้งเจอคนที่ชอบ พยายามวิ่งไล่ตามแบบฉบับเด็ก ๆ บางครั้งต้องเปลี่ยนแปลงตัวเองให้อีกฝ่ายชอบ ต้องเป็นแบบนั้นต้องเป็นแบบนี้ ต้องเปลี่ยนตัวเอง เปลี่ยนตัวตน
ผมก็เคยทำนะ แต่อะไรที่มันฝืนตัวตนมันทำได้ไม่นาน จนวันหนึ่งผมก็รู้สึกเบื่อหน่ายในเรื่องความรัก แล้วผมก็ได้พบสัจธรรมชีวิตอย่างหนึ่ง คือ คนเรามักจะมองไปแต่ข้างหน้า ผมเอาแต่มองในสิ่งที่อยากได้ ผมชอบคนนั้น ผมชอบคนนี้จนลืมมองย้อนกลับไปข้างหลัง”
ใครรักเราบ้าง ใครห่วงใยเราบ้าง ใครใส่ใจเราบ้าง
“ผมพบสัจธรรมนี้เมื่อผมมองกลับไปข้างหลัง ผมได้เจอผู้หญิงคนหนึ่ง ไม่ว่าบางช่วงชีวิตผมจะหายไปนานแค่ไหนเค้าก็ยังรอผมเสมอมา ไม่ว่าช่วงชีวิตช่วงนั้นจะทุกข์ใจเพียงใด เมื่อได้ทักไปหาผู้หญิงคนนั้นก็จะคอยเป็นที่ปรึกษาเป็นกำลังใจให้ผมเสมอมาหลายปี เป็นคนที่รักผม รักในตัวตน รักในทุกสิ่งอย่างที่ผมเป็นแบบไม่มีเงื่อนไขใด ๆ”
เขายืนยันว่า ตลอดปีที่ 10 ที่คุยกัน ได้เจอกันแบบไม่ต้องเปลี่ยนแปลงอะไรๆในตัวเลย เป็นตัวเองที่สุดเมื่อได้อยู่กับเธอคนนี้ ไม่ว่าจะทำอะไรที่เพี้ยนแค่ไหน และไม่มีใครเห็นด้วยกับเขา เธอคนนี้จะเห็นด้วยกับเขาในทุกๆเรื่อง
แรกๆที่อยู่ด้วยกัน เจ้าตัวยังเป็นเด็กติดเกมอยู่เหมือนเดิม เพราะตลอดชีวิตตั้งแต่เด็กจนโต เขามักพูดเสมอว่า จะเล่นเกมและไปแข่งระดับโลก เขาเล่นเกมเก่งมากนะ เก่งระดับประเทศเก่งขนาดที่ว่าเพื่อนๆที่เล่นเกมบอกเขาเป็น “เทพเจ้า”
“ผมมักบอกคนรอบตัวเสมอว่า วงการเกมมันจะยิ่งใหญ่ในอนาคต แต่ไม่ได้มีใครเชื่อ มันบอกว่า ผมบ้า มาดูในปัจจุบันวงการเกม E-spot มันยิ่งใหญ่กว่าวงการกีฬาอีก แต่อย่างว่า มันเป็นเรื่องของยุคสมัย มีโป๊ยเซียนนี่แหละที่เชื่อมั่นในความคิดผม” สารวัตรหนุ่มบอก
“น่าเสียดายถ้าได้อยู่ด้วยกับเธอเร็วกว่านี้ อาจจะยังมุ่งมั่นในการเล่นเกมและไปถึงฝันเป็นแชมป์โลกได้แน่ๆ ผมจึงไม่ลังเลเลยที่จะตัดสินใจอยู่กับผู้หญิงคนนี้” เขาติดตลก
ก่อนวกเข้าสู่โลกของความเป็นจริง
“ ผมเป็นตำรวจเป็นนักสืบ มีช่วงหนึ่งผมได้รับภารกิจให้สืบคดีหนึ่ง ผมมานั่งวางแผนงานแล้วพบว่า ผมจำเป็นที่จะต้องใช้อุปกรณ์ชนิดหนึ่งที่จะยกระดับการทำงานนี้ได้ ผมไปถามหน่วยงานอื่น ๆก็ไม่มีใครให้ความเห็นได้ เพราะว่ามันเป็นสิ่งแปลกใหม่ บ้างก็บอกว่า บ้า เลอะเทอะจะใช้ไปทำไม”
แต่ “โป๊ยเซียน” เป็นคนเดียวที่เห็นด้วยและช่วยสนับสนุน ทว่าด้วยราคาในตอนนั้นถือว่าแพงมากสำหรับเขาและเธอจากสภาพการเงินที่ไม่มีเก็บกันเลย ฝ่ายหญิงตัดสินใจเอาสร้อยทอง “มรดกชิ้นเดียว” ของแม่ที่เสียชีวิตไปขายแลกเงินให้ซื้ออุปกรณ์นั้นมา
กลายเป็นจุดเริ่มต้นยกระดับการสืบสวนของเขาแบบมหาศาล ทำเป็น “โมเดล” รูปแบบการทำงานให้อีกหลายหน่วยในปัจจุบัน ช่วยส่งผลอย่างใหญ่หลวงให้บ้านเมือง ทำให้ “ปิดแฟ้มสำคัญ” ได้อีกหลายคดี
“สำหรับผมมันไม่ใช่แค่อุปกรณ์ แต่มันคือ จิตวิญญาณของแม่โป๊ยเซียน จิตวิญญาณความเสียสละของผู้หญิงคนนี้ที่เชื่อมั่นในตัวผม”
นักสืบดาวรุ่งอนาคตไกลถ่ายทอดเรื่องราวนิยายรักฉบับกระเป๋าของเขาและเธอ
