มีเรื่องเล่าของ “ดาบตำรวจขี้เมา” คนหนึ่ง
เมาทีไรเป็นต้องไปนอนใต้ถุนสะพานข้างต้นสังกัด ผู้เป็นนายและเพื่อนร่วมงานต่างเอือมระอา
เวลาเช็กยอดก็จำหน่าย
ลาป่วย
ผู้กำกับมาใหม่เห็นไม่ค่อยเข้าเท่าใดหนัก ปวดหัวกับลูกน้องติดเหล้า ตัดสินใจให้เพื่อนตำรวจไปเรียกตัวมา
“เรียกเมียมันมาคุยด้วย” เขากำชับ
นายพันตำรวจเอกพยายามมองว่า ปัญหาของลูกน้องคนนี้ คือ อะไร เกิดจากปัญหาครอบครัว หรือปัญหาจากโรคพิษสุราเรื้อรัง
“เอาอย่างนี้ก็แล้วกันนะ ผู้กำกับจะให้เงินไปหาหมอ ไปซื้อเสื้อผ้าใส่ใหม่” หัวหน้าต้นสังกัดสรุปความ “เสร็จแล้วมานั่งหน้าห้องผู้กำกับ”
“ส่วนเธอไปหากิจกรรมทำด้วย” เขาหันไปบอกเมียลูกน้อง
นายดาบตำรวจรู้สึกอิดออดในตอนแรก อาการเปรี้ยวปากเพราะอยากเหล้าไม่ได้หายในทันที แต่ไม่อาจฝ่าฝืนคำสั่งผู้บังคับบัญชา
หลังจากนั้น พันตำรวจเอกหัวหน้าหน่วยเรียกประชุมลูกน้อง
ถามความเห็นในที่ประชุมว่า ลูกน้องที่ขาดความรับผิดชอบ ในฐานะผู้บังคับบัญชาควรต้องบริหารอย่างไร ระหว่าง อย่าให้ทำอะไร หรือ ทำให้มากกว่าเดิม
ยังไม่มีคำตอบจากใคร นายตำรวจผู้ตั้งโจทย์ชิงเฉลยว่า ต้องให้ทำมากกว่าเดิม ยิ่งถ้ายังไม่มีความรับผิดชอบต้องจะให้งานมากกว่าเก่า
“ต่อไปนี้นะมาอยู่หน้าห้องผู้กำกับ เห็นอะไรไม่ดีฟ้องเลยนะ เอาเบอร์ผู้กำกับไป ใครแอบเล่นไฮโลโทรมาบอกผู้กำกับ ใครไม่ทำอะไร เวลาจะเรียกประชุมให้เช็กชื่อส่งผู้กำกับด้วย”
หลังจากนั้นไม่นาน มีสารวัตรบางคนต้องควักกระเป๋าจ่ายนายดาบขี้เมาเป็นการ “ปิดปาก” ไม่ให้เอาเรื่องไปฟ้องผู้กำกับครั้งละ 500 บาท
นายดาบเริ่มเปลี่ยนบุคลิกใหม่ แต่งเนื้อแต่งตัวดี มีทรง นั่งทำตัวเป็น “เจ้าพ่อ” อยู่หน้าห้องผู้กำกับ
กระนั้นก็ตาม เวลาผู้กำกับลงสนามทำงานจะเรียกติดรถไปด้วยประจำ ท่ามกลางเสียงค่อนแคะวิพากษ์วิจารณ์จะเอาไปทำอะไรเกะกะเปล่า ๆ
“มนุษย์ทุกคนมีประโยชน์นะ ถึงทำอะไรไม่ได้ ให้ไปนั่งบังแดดเพื่อนก็ดี อย่างน้อยมันเมาอยู่ในรถ รถก็ไม่หาย” นายพันตำรวจเอกให้เหตุผล
“ ผมพูดเรื่องนี้ เพราะอยากให้พวกเราเลือกใช้คนให้เป็น ให้ตรงความสามารถ และพัฒนาปรับปรุงเขาให้ดีขึ้นมา เท่าที่เราจะทำได้”
มันเป็นศิลปะ
พล.ต.อ.สุวัฒน์ แจ้งยอดสุข ผู้บัญชาการตำรวจแห่งชาติถ่ายทอดเรื่องจริงของ “นายดาบขี้เมา” ลูกน้องเก่าสมัยอยู่กองกำกับการสืบสวนสอบสวนตำรวจนครบาล 7 ระหว่างบรรยายพิเศษในงานสัมมนาผู้นำหน่วยระดับผู้บัญชาการ และผู้บังคับการ ประจำปีงบประมาณ 2565
“ท่านต้องให้ความเคารพคน มนุษย์ไม่มีหรอกที่จะดีไปทั้งหมด มันมีสองด้านเสมอ”
