ตำรวจผู้กล้าหาญ

“ขวัญและกำลังใจ เป็นสิ่งที่ไม่มีตัวตน แต่กำลังพลต้องการ” พล.ต.ต.สุรพงษ์ ถนอมจิตร ผู้บังคับการตำรวจภูธรจังหวัดปทุมธานีว่าไว้

เขาเป็นคนหนึ่งที่สืบสายเลือดผู้พิทักษ์สันติราษฎร์มาจาก “พ่อ” ซึมซับวิญญาณความเป็นตำรวจมาตั้งแต่จำความได้

รู้ความเป็นไปทุกอย่างของชีวิตข้าราชการตำรวจ

แบกรับทุกสิ่งท่ามกลางความหวังของสังคม ทั้งที่โดนเศษอิฐเศษโคลนสาดกระหน่ำซัดด้วยความไม่พอใจในการบังคับใช้กฎหมายของตำรวจ

ครอบครัวตำรวจเป็นอีกกำลังใจที่เข้าใจลึกซึ้งเสาหลักของบ้านเป็นอย่างดี

ถึงชาวบ้านจะร้องยี้ แต่ “พ่อ” คือ “ฮีโร่” ที่อยู่ในใจของลูกเสมอ

เหมือน ด.ช.อภิพล ณ รังษี นักเรียนชั้นมัธยมปีที่ 1/ 1 โรงเรียนเทศบาล 4 (บ้านแหลมทราย) อำเภอเมืองสงขลา ลูกชาย ด.ต.สุธีระรัตน์ ณ รังษี ผู้บังคับหมู่เก็บกู้วัตถุระเบิด กองกำกับการปฏิบัติการพิเศษตำรวจภูธรจังหวัดสงขลา

เจ้าตัวมีการบ้านจากครูให้เขียนกลอนเรื่องที่นักเรียนประทับใจ

หนูน้อยเลือดผู้พิทักษ์สันติราษฎร์คิดถึงพ่อเป็นคนแรก และตัดสินใจแต่งบทประพันธ์ในหัวข้อ “ตำรวจผู้กล้าหาญ” ตามความภูมิใจที่สัมผัสจากพ่อบังเกิดเหล้า

ผู้เสียสละเสี่ยงตายรับใช้ประชาชนในการทำหน้าที่เป็นหน่วยเก็บกู้วัตถุระเบิด พร้อมไปหาภาพจากอินเตอร์เน็ตนำมาวาดประกอบ

“ตำรวจผู้กล้าหาญ” ในชุดบอมบ์สูท

เป็นบทกวี กาพย์ยานี 11 ของ ด.ช. อภิพล ณ รังษี ส่งครูระบายความในใจถึงพ่อ ก่อนวันเกิดตัวเองเพียงวันเดียว

“ตำรวจช่างกล้าหาญ ไม่กลัวด่านใดตรงหน้า

พร้อมรบทุกเวลา อุปสรรคอย่าถอยหนี

ระเบิดไม่เกรงกลัว จับคนชั่วทุกถิ่นที่

ตำรวจเป็นคนดี ทำหน้าที่แก่บ้านเมือง”

ใครจะก่นด่าตำรวจเสียหายอย่างไร แต่พวกเขายังสร้างความภูมิใจแก่ครอบครัว

“เราสามารถเป็นฮีโร่ได้ในทุกๆวัน …ฮีโร่ของลูก” เจ้าหน้าที่หน่วยเก็บกู้วัตถุระเบิดคนหนึ่งว่า

ไม่ต้องจ้องมองให้ใครเห็น

คนที่อยู่ใกล้เราที่สุดเห็นก็เพียงพอ