มันคือความคาดหวัง

งานสัมมนาพัฒนาหลักสูตรรัฐประศาสนศาสตรบัณฑิตสาขาวิชาการตำรวจ หลักสูตรปรับปรุง พุทธศักราช 2556 ที่ห้องประชุมห้วยจรเข้ อาคารกองบัญชาการชั้น 1 โรงเรียนนายร้อยตำรวจ อำเภอสามพราน จังหวัดนครปฐม เมื่อวันก่อน

ผู้เขียนได้รับหนังสือเชิญจาก พล.ต.ท.ปิยะ อุทาโย ผู้บัญชาการโรงเรียนนายร้อยตำรวจจไปร่วมแสดงความคิดเห็นในฐานะ “ผู้มีส่วนได้ส่วนเสีย” ของผลผลิตของหลักสูตรที่เกี่ยวข้องกับข้าราชการตำรวจชั้นสัญญาบัตรที่สำเร็จการศึกษาจากโรงเรียนนายร้อยตำรวจ

เพื่อเป็นข้อมูลประกอบการพัฒนาหลักสูตร

โดยมีตัวแทนจากหลากหลายหน่วย อาทิ อัยการ กรมการปกครอง กรมสอบสวนคดีพิเศษ คณะกรรมการตรวจสอบและติดตามการบริหารงานตำรวจ เจ้าหน้าที่คุมประพฤติ และสื่อมวลชน

ประเด็นการสัมมนาหลักที่สำคัญ คือ คุณลักษณะโดยทั่วไปของนายตำรวจชั้นสัญญาบัตรในอนาคต และคุณสมบัติเฉพาะในด้านต่าง ๆ  

แยกเป็น ด้านกฎหมาย ด้านวิชาการตำรวจ ด้านยุทธวิธีตำรวจ ด้านคุณธรรม จริยธรรม การพัฒนาบุคลิกภาพ และสมรรถภาพร่างกาย

รวมถึงความคิดเห็นเกี่ยวกับหัวข้อวิชาที่จำเป็นสำหรับการปฏิบัติหน้าที่ด้านการบังคับใช้กฎหมายและวิชาชีพตำรวจในโลกปัจจุบัน ความคิดเห็นเกี่ยวกับภาคการฝึก การฝึกอบรมหลักสูตรพิเศษ กิจกรรมเสริมหลักสูตร

อีกทั้งหัวข้อวิชาที่ไม่จำเป็น ควรลด ยุบรวมหรือตัดออกจากหลักสูตร และการจัดทำหลักสูตรปริญญา 2 ใบ คือ รัฐประศาสนศาสตรบัณฑิต และหลักสูตรนิติศาสตรบัณฑิต

ตลอดกว่า 3 ชั่วโมงในการสัมมนามีการแสดงความคิดเห็นที่หลากหลาย

โฟกัสมุ่งไปด้านคุณธรรม จริยธรรม การพัฒนาบุคลิกภาพ

คือ “ความคาดหวัง” ของผู้ร่วมสัมมนาส่วนใหญ่อยากเห็นนักเรียนนายร้อยตำรวจที่จบไปทำหน้าที่อย่างสุจริตและเที่ยงธรรม ไม่เป๋เดินเซออกนอกแถว หลงมัวเมาอยู่กับผลประโยชน์นอกระบบ เจอรุ่นพี่บางคนครอบพาลงสู่ “ด้านมืด”

เป็นภาพติดลบของตำรวจในสายตาคนภายนอก

สำหรับผู้เขียนเองสัมผัสอยู่วงการผู้พิทักษ์สันติราษฎร์มานานเกือบ 30 ปี เห็นตำรวจมาหลายยุคยอมรับว่า โรงเรียนนายร้อยตำรวจเป็นสถาบันที่ หล่อหลอมนายตำรวจออกมาดีอยู่แล้ว แต่เมื่อออกไปเผชิญออกสู่สนามชีวิตจริง

หลายสิ่งทำพวกเขามัวหมอง

ผู้เขียนบอกในห้องสัมมนาว่า ต้องยอมรับความจริงกันว่า ไม่มีตำรวจคนไหนขาวบริสุทธิ์ได้ร้อยเปอร์เซ็นต์ นับตั้งแต่เรียนจบแล้วก้าวออกจากรั้วสามพราน แต่จะทำอย่างไรให้พวกเขามีจิตสำนึก และลดอัตตาของตัวเอง

ส่วนหนึ่งที่จะทำได้ดี คือ เชิญนักเรียนนายร้อยตำรวจรุ่นพี่ที่ประสบความสำเร็จและไม่ประสบความสำเร็จมาถ่ายทอดประสบการณ์ ทั้งด้านบวกและด้านลบให้เห็นถึงข้อแตกต่างบนเส้นทางเดินในเครื่องแบบสีกากี

“ไม่ต้องเป็นนายตำรวจที่ดีที่สุด ขอให้เลวน้อยที่สุดก็พอ”

ประโยคทิ้งท้ายที่ผู้เขียนไม่ได้พูดในวงสัมมนา แต่ขออนุญาตมาระบายฝากตรงนี้แทน

 

 

RELATED ARTICLES