ล เทศกาลฉลองวันมหาสงกรานต์ หลายครอบครัวมีความสุข
แต่สำหรับบ้าน “ศรีละคร” ระทมอมทุกข์มานาน 17 ปีเต็มแล้ว พวกเขาไม่เคยลืมวันที่ต้องสูญเสีย “เสาหลัก” ไปอย่างกะทันหัน
ด.ต.มาโนช ศรีละคร ผู้บังคับหมู่สืบสวน กองกำกับการสืบสวนสอบสวนตำรวจนครบาล 1 สิ้นลมหายใจตาม ส.ต.ท.ไสว อาจหนองหว้า ตำรวจรุ่นน้องที่สังเวยชีวิตไปก่อนหน้าเพียง 2 วัน
ทั้งคู่กลายเป็นวีรบุรุษไร้ลมหายใจ
เพราะน้ำมือ เสธ.ทหารนอกแถว “ชั้นเลว” ค้ายานรก
คนที่อยู่ในโศกนาฏกรรมบ่ายวันที่ 11 เมษายน 2550 ไม่เคยลืมเสียงปืน รอยเลือด หยดน้ำตา และความสูญเสียของเพื่อนร่วมอาชีพ
ด.ต.มาโนช ศรีละคร รักษาตัวอยู่โรงพยาบาลราชวิถีก่อนต้องพรากลาลับจากครอบครัวไปในเช้าวันที่ 13 เมษายน 2550
เป็นวันมหาสงกรานต์ที่แม่เฒ่าไม่เจอหน้าลูก เมียไม่เจอหน้าสามี และลูกสาวอีก 2 คนไม่เจอหน้าพ่อ
ไม่มีคำเอ่ยลา นอกจาก “คราบน้ำตา” เป็นเครื่องเซ่นถวายจิตวิญญาณความเป็นผู้พิทักษ์สันติราษฎร์
พล.ต.ท.กฤษฎา พันธุ์คงชื่น ขณะนั้นดำรงตำแหน่งรองผู้บัญชาการตำรวจนครบาล เป็นนายที่ผู้ตายรักและเคารพนับถือเขียนคำไว้อาลัยบันทึกไว้ในหนังสืออนุสรณ์งานพระราชทานเพลิงศพ
เจ้าตัวสะท้อนความจริงว่า ในแวดวงนักสืบทำงานกันท่ามกลางอันตรายที่จะมาถึงตัวได้ตลอดเวลา การออกปฏิบัติการทุก ๆ วัน ต้องอยู่บนพื้นฐานความเสียสละความสุขส่วนตัว มีใจรักที่ทำอย่างแท้จริง
กว่าจะสร้างนักสืบแต่ละคนที่ดี มีคุณภาพได้ ไม่ใช่จะได้มาโดยง่าย ต้องอาศัยทั้งความสามารถ และประสบการณ์ที่โชกโชนจริง ๆ
“การทำงานสืบสวนของนักสืบจะมีความผูกพันซึ่งกันและกันมา อยู่กับเหมือนพี่ ๆ น้อง ๆ เหมือนอยู่ในครอบครัวเดียวกัน” พล.ต.ท.กฤษฎาว่า
แทบทุกปีต้องสูญเสียนักสืบคราวละสองคนอย่างน่าเสียดาย ปีแล้วปีเล่าซึ่งถือเป็นบุคลากรที่มีคุณภาพอย่างยิ่งของสำนักงานตำรวจแห่งชาติ
“ครั้งนี้ผมไม่คาดคิดว่า ผมจะต้องมาสูญเสียลูกน้องฝีมือดีอย่างเช่นนายดาบตำรวจมาโนช ศรีละคร นักสืบอาวุโสแห่งตำนานสืบสวนเหนือ เป็นลูกน้องที่ร่วมทุกข์ร่วมสุขมาอย่างนานตั้งแต่ผมยังเป็นสารวัตรอยู่เลย”
ทำงานชนิดงานเป็นงาน เล่นเป็นเล่น กระเซ้าเย้าแหย่กันอย่างสนิทสนมสามารถร่วมพิชิตคดีอุกฉกรรจ์ สะเทือนขวัญ รวมถึงปราบปรามคนร้ายสำคัญ ๆ มากมายจนเป็นที่เชิดหน้าชูตาให้กับกองบัญชาการตำรวจนครบาลและสร้างชื่อเสียงให้กับ “สืบสวนเหนือ” และ “สืบสวนนครบาลหนึ่ง” มาตราบจนทุกวันนี้
เบื้องหลังความสำเร็จทั้งหลายทั้งปวง ต้องยอมรับว่า “มาโนช” มีส่วนร่วมแทบทุกคดี ความโดดเด่นในตัวเองของ “มาโนช” คือ เป็นนักสืบอารมณ์ดี เป็นที่รักใครของเพื่อนร่วมงาน นิสัยใจคอกว้างขวาง มีระเบียบวินัย มีความเอาใจใส่ รับผิดขอบต่อหน้าที่ มีความครบเครื่องอย่างแท้จริง ตลอดจนมีเครือข่ายสายข่าวหลากหลาย
ตำนานนายพลมือสืบสวนรู้สึกเสียใจและเสียดายที่ต้องสูญเสียลูกน้องนักสืบฝีมือดี มีคุณภาพ มีจิตสำนึกแห่งความเป็นตำรวจอย่างแท้จริง ทำงานอย่างไม่เห็นแก่เหน็ดเหนื่อย เสี่ยงเป็นเสี่ยงตายไม่เกรงกลัวว่าจะมีภยันตรายมาถึงตัว
เพียงเพื่อมีความต้องการให้ภารกิจปราบปรามผู้กระทำความผิดประสบความสำเร็จ
ตำรวจนักสืบอย่าง “มาโนช ศรีละคร” น่าจะเป็นแบบอย่างความเป็นนักสืบที่ดี มีความกล้าหาญ เด็ดเดี่ยวสำหรับนักสืบรุ่นหลัง ๆ และขอให้เป็นตำนานเล่าขานต่อ ๆ กันไปอีกยาวนานถึง “ดาบมาโนชแห่งสืบสวนเหนือ”
ขอสรรเสริญการจากไปอย่างมีเกียรติและสมศักดิ์ศรีแห่งความเป็นตำรวจที่มีสายเลือดตำรวจอย่างแท้จริง
