ออกมาดักคอพวก มือไว-ใจเร็ว บนแป้นคีย์บอร์ดที่กำลังสะท้อนเสียงเรียกร้องของ “ชั้นผู้น้อย” รอคอยความคาดหวังจาก “ผู้เป็นนาย”
แม้มันอาจเกิดจาก “หัวใจบริสุทธิ์” แต่ต้องหยุดการกระทำไม่ให้ลุกลามบานปลาย
พล.ต.อ.วิสนุ ปราสาททองโอสถ จเรตำรวจแห่งชาติ ได้ออกกคำสั่งกำชับการใช้ “สื่อสังคมออนไลน์” ของเจ้าหน้าที่ตำรวจไปให้ทุกหน่วย
ระบุ ปัจจุบันได้ปรากฏ หรือมีการเผยแพร่ข้อมูลทางสื่อสังคมออนไลน์ กรณีมีข้าราชการตำรวจใช้สื่อสังคมออนไลน์ช่องทางต่าง ๆ เช่น Tik Tok Facebook Twitter แสดงพฤติกรรม หรือแสดงความคิดเห็นต่าง ๆ ในลักษณะที่ไม่เหมาะสม
เป็นการประฤติตนไม่สมควร ไม่รักษาระเบียบวินัยอย่างเคร่งครีด และไม่ประพฤติปฏิบัติตนตามจรรยาบรรณและระเบียบแผนของตำรวจ
ส่งผลให้เกิดความเสียหายและกระทบต่อภาพลักษณ์ของสำนักงานตำรวจแห่งชาติโดยรวม
ดังนั้น เพื่อป้องกันมิให้ข้าราชการตำรวจใช้สังคมออนไลน์ไปในทางที่ไม่เหมาะสม เกิดความเสียหาย ให้ทุกหน่วยถือปฏิบัติดังนี้
กำชับให้ข้าราชการตำรวจในสังกัด มิให้ใช้สื่อสังคมออนไลน์ช่องต่างต่าง ๆ เช่น Tik Tok Facebook Twitter แสดงพฤติกรรม หรือแสดงความคิดเห็นต่าง ๆ ในลักษณะที่ไม่เหมาะสม อันส่งผลให้เกิดความเสียหายและกระทบต่อภาพลักษณ์ของสำนักงานตำรวจแห่งชาติโดยรวม
ให้ผู้บังคับบัญชาตามลำดับชั้น เอาใจใส่สอดส่องดูแลผู้ใต้บังคับบัญชา
ตามคำสั่ง ตร.ที่ 1212/1537 ลงวันที่ 1 ตุลาคม 2537 อย่างเคร่งครัด
หากพบหรือปรากฏข้อมูลว่า มีข้าราชการตำรวจนายใดใช้สื่อสังคมออนไลน์แสดงพฤติกรรม หรือแสดงความคิดเห็นต่าง ๆ ในลักษณะที่ไม่เหมาะสม ส่งผลให้เกิดความเสียหายและกระทบต่อภาพลักษณ์ของสำนักงานตำรวจแห่งชาติโดยรวม ให้ผู้บังคับบัญชาพิจารณา ดำเนินการทางวินัยข้าราชการตำรวจและผู้บังคับบัญชาตามคำสั่ง ตร.ที่ 1212/1537 ลงวันที่ 1 ตุลาคม 2537 ไปภายในอำนาจหน้าที่โดยเร็ว
หลังจากบันทึกข้อความตามคำสั่งของจเรตำรวจแห่งชาติกระจายว่อนโลกออนไลน์ ทำให้เกิดเสียงวิพากษ์วิจารณ์มากมายจากตำรวจชั้นผู้น้อยที่ถูกสอยตะเข็บให้รูดซิบ “ปิดปาก” การพ่นน้ำลายระบายใส่แป้นคีย์บอร์ด
ว่ากันว่า ชนวนมาจากกระแสอึดอัดเรื่องหลายหน่วย “อมเบี้ยเลี้ยง” ลูกน้อง ทำให้ “ทุ่งปทุมวัน” ปั่นป่วน ต้องอาศัยโลกออนไลน์ช่วยกระจายเป็นกระบอกเสียงส่งถึงผู้มีอำนาจแทนการยื่นหนังสือร้องเรียนขอความเป็นธรรมที่ดูเหมือนชะตากรรมพวกเขาโดนทอดทิ้ง
บางคนบอกว่า ทำงานยุคนี้นึกว่าจะดีกลับกลายเป็นยุคที่ “ผู้เป็นนาย”เบียดบังลูกน้องมากสุด
ชั้นผู้น้อยฝากความในใจด้วยว่า อย่ามัวห่วงแต่ภาพขององค์กร วอนคิดถึงผู้ปฏิบัติบ้าง
พวกเขาเสมือน เส้นเลือดใหญ่ ที่หล่อหลอมองค์กรตำรวจ
พวกเขามีหัวใจ
“อุดมการณ์และจิตวิญญาณทุกคนมี แต่มันใช้เลี้ยงปากเลี้ยงท้องไม่ได้” เขาว่า
“ไม่ต้องคิดแผนหาโครงการช่วยพวกเราหรอก ขอเพียงไม่เบียดบังเงินการทำงานของพวกเราก็พอแล้ว”
พวกเราพร้อมตายในหน้าที่ ตายในเครื่องแบบด้วยความภาคภูมิใจ
