ลงกากำลังจะลุกเป็นไฟ
เจ้ากรุงถูก “แช่แข็ง” เพราะแรงยุแยงตะแคงรั่วให้เกิดความมัวหมองในราชสำนัก
“ท้าวมาลีวราช” พลาดท่าลงมา “หย่าศึก” เนื่องจากคำบัญชาจากสรวงสวรรค์สร้างความปั่นป่วนให้ชาวลงกาอ้างเพื่อพิจารณาความผิดถูก
“หมามีปลอกคอ” ยิ่งผยองผองขนไม่ยอมจนแต้มหยุด “กระดิ่งหาง” เที่ยวตระเวนสร้าง “คอนเทนต์”เรียกคะแนนนิยมไม่สำนึก “ความโสมม” ที่เปื้อนเลอะอยู่เต็มตัว
ส่งสัญญาณเรียก “หมาขี้เรื้อน” สันหลังเหวอะสะบัดเชื้อร้ายหวังทำลายอาณาจักรลงกาให้เละเป็นจุณ แถมเลือดเย็นเลือกเชือดสมุนซ้ายขวาให้ “เซ่นสังเวย” ผิดแทนตัวเอง
อนิจจา “ท้าวมาลีวราช” คาดการณ์ผิดคิดยุติสมรภูมิร้อนที่เต็มไปด้วยคววามขัดแย้ง เมื่อ “มารดำ” ยังไม่เลิกปู้ยี่ปู้ยำนครลงกา
อ้างอาญาสิทธิจากสรวงสรรค์ลงไปช่วยปัดเป่าปัญหาเรื้อรังเกี่ยวกับความเดือดร้อนของชาวลงกาเพรียกหาความยุติธรรมทำคะแนนเสียงเข้าข้างตัวเอง
สรวงสรรค์ “หูเบา” เจอ “หมาปลอกคอ” สอพลอจนเกิดอาการเป๋ มองอนาคตยอมเลือกเอา “เบี้ย” ไป “โค่นขุน” เพื่อดุนหลังโควตาคนของค่ายขึ้นเป็นใหญ่
ไม่ยอมปล่อย “เจ้ากรุง” มีอำนาจเหนือ เพราะไม่เชื่อคำบัญชาที่ไม่ชอบธรรมถึงต้องเจอวิบากกรรม “แช่แข็ง” อย่างช่วยไม่ได้
ชาวลงกากำลังหวาดผวาแรงสั่นสะเทือน หวั่นสัญญาณเตือน “หมามีปลอกคอ” จนตรอกอาละวาดกัดแหลกสร้างความแตกแยกไปทั่วทุกสารทิศ
ล้วนแล้วเกิดจากความวิปริตของคนคิดมีอำนาจบังอาจสวมบท “ท้าวมาลีวราช” ตัดสินคดีความไร้ความชอบธรรม
เจออิทธิฤทธิ์ “มารดำ” เล่นเกมป่วนกรุงลงกา
กลายเป็น “ระเบิดเวลา” รอพังพินาศไปทั่วอาณาจักร
หลายคนพากันส่ายหน้าบ่นอุบ
“หมามีปลอกคอ” ตัวเดียวแท้ทำเรื่องแย่เกิดขึ้นในยุคปัจจุบัน
