อ่านอีกกี่ทีก็โดนใจ
กับบทความที่ ร.ต.อ.คนหนึ่ง อยากแบ่งปันถึงเพื่อนร่วมอาชีพ
ว่า …พี่น้องที่รักทุกท่าน วันนี้ในอดีตเมื่อ 2 ปีที่ผ่านมา ผมเกือบเอาชีวิตไปทิ้งในขณะติดตามผู้ต้องสงสัยเพราะคำว่า “อุดมการณ์”
ผมเห็นลูกร้องไห้เพราะต้องมาเห็นผมนอนบนเตียงในสภาพที่แย่
ทำให้ผมคิดว่าเราทำไปเพื่ออะไร
ผมจึงขออนุญาตถ่ายทอดคำกล่าวสุดท้ายของนายตำรวจท่านหนึ่งในวันเลี้ยงเกษียณอายุราชการท่านกล่าวไว้ในเรื่องของการทำงานและครอบครัวไว้ดีมาก
ยามที่เราเหนื่อย และท้อ วันที่เราโดนนายด่า ประชาชนตำหนิ หนึ่งกำลังใจที่สำคัญ คงเป็น ครอบครัว
“เราอาจจะไม่ได้เป็นพ่อที่ดีที่สุด แต่เราก็จะทำหน้าที่พ่อให้ดีที่สุดเพื่อให้ลูกโตขึ้นมาเป็นคนดีของสังคมต่อไป”
ตำรวจเราสิ่งสำคัญที่สุด ก็คือ “หน้าที่”
แต่สิ่งที่สำคัญไม่แพ้หน้าที่ ก็คือ “ครอบครัว”
อย่าลืมล่ะ
ในวันที่ท่านไม่อยู่บ้าน ลูกจะอยู่ จะกิน จะนอนอย่างไร และจะคิดถึงเราขนาดไหนตำรวจเรา
อย่าทำงานจนลืมครอบครัว อย่าคิดมากกับสภาวะสังคมในปัจจุบัน
เพราะเราไม่สามารถบังคับให้ใครรักเรา หรือบอกให้ใครอยู่ภายใต้กฎหมายได้ทุกคน
อยากให้ตำรวจหันกลับไปให้ความสำคัญกับครอบครัวบ้างเมื่อมีเวลาว่าง
ไม่ต้องรอวันสำคัญ หรือรอโอกาส
ส่วน ยศ ตำแหน่ง มันไม่ได้มีความสำคัญมากไปกว่า “คนในครอบครัว”
เป็นข้อคิดที่ดีครับ แบ่งปันกัน
