ฆาตกรรมสยองขวัญกลางเมืองปากน้ำ
คนร้ายอำมหิตฆ่าหั่นศพ น.ส.อรนันท์ หรือ พิณ นราทร อายุ 30 ปี นำชิ้นส่วนศพไปฝังอำพรางบริเวณตอม่อสะพานทางด่วนรามอินทรา-อาจณรงค์ ถนนประเสริฐมนูกิจ เขตลาดพร้าว กรุงเทพมหานคร
กลายเป็นการสืบสวนที่รู้ตัวผู้ต้องหาตั้งแต่ยังไม่เจอศพ
หลังจากแม่บ้านของอาคารแอทเอส 115 เรสซิเดนซ์ เลขที่ 334 หมู่ 4 ซอยสุขุมวิท 115 (อภิชาติ) ตำบลเทพารักษ์ อำเภอเมืองสมุทรปราการ พบความผิดปกติของชายหญิงคู่หนึ่งที่มาเช่าเปิดห้องพักชั่วคราวเป็นประจำ
ทว่าคืนวันเกิดเหตุฝ่ายชายออกจากห้องไปคนเดียว แม่บ้านเข้าไปทำความสะอาดพบร่องรอยคราบเลือด การชำระล้างภายในห้องน้ำ รีบแจ้งเบาะแสไปยังสถานีตำรวจภูธรสำโรงเหนือ ประสานต่อ พ.ต.อ.โชติวัฒน์ เหลืองวิลัย รองผู้บังคับการตำรวจภูธรจังหวัดสมุทรปราการ มอบหมาย พ.ต.อ.ภูริส จินตรานันท์ ผู้กำกับการสืบสวนสอบสวนตำรวจภูธรจังหวัดสมุทรปราการ ลงพื้นที่แฝงตัวหาข่าว
ตรวจสอบกล้องวงจรปิดพบชายหญิงคู่หนึ่งเข้าห้องพักไปก่อนฝ่ายชายจะออกมาคนเดียว มีการขนกระเป๋าน่าเชื่อว่าชิ้นส่วนศพออกมาด้วยในวันที่ 30 กันยายน 2565
เปิดการเปิดเช่าห้องพัก 5 วันที่ไม่เคยทำมาก่อน และเป็นการเปิดห้องทิ้งไว้ ไม่เข้าพักด้วย
พ.ต.อ.ภูริส จินตรานันท์ ปลอมตัววางแผนให้พยานที่รับคีย์การ์ดไปสอดส่องตามมุมกล้อง กระทั่งพบชายต้องสงสัยขับรถเข้ามาจอดแล้วเดินขึ้นไปบนห้อง
เจ้าตัวรายงาน พ.ต.อ.โชติวัฒน์ เหลืองวิลัย รองผู้บังคับการตำรวจภูธรจังหวัดสมุทรปราการ สรุปสถานการณ์ให้ พล.ต.ต.พัลลภ แอร่มหล้า ผู้บังคับการตำรวจภูธรจังหวัดสมุทรปราการ แล้วตัดสินใจบุกเข้าชาร์จทันที ทราบชื่อ นายชาญวิทย์ หรือ ดอน วงศ์สหาก อายุ 35 ปี อยู่บ้านเลขที่ 9 ซอยวัชรพล 1/1 แยก 1 แขวงท่าแร้ง เขตบางเขน กรุงเทพมหานคร
“ศพอยู่ไหน” หัวหน้านักสืบสมุทรปราการยิงตรงไม่มีอ้อมค้อม
มันสารภาพหมดเปลือก
ผู้กำกับการสืบสวนสอบสวนตำรวจภูธรจังหวัดสมุทรปราการเดินทางล่วงหน้าไปตามข้อมูลในที่เกิดเหตุพบสภาพดินเพิ่งมีรอยกลบบริเวณตอม่อใต้ทางด่วนฉลองรัช ถนนเลียบทางด่วนเอกมัย-รามอินทรา เขาจัดแจงประสานสถานีตำรวจนครบาลโคกคราม พนักงานสอบสวนผู้รับผิดชอบ รวมทั้งฝ่ายป้องกันปราบปราม ฝ่ายสืบสวน ปิดกั้นที่เกิดเหตุ เรียกกองพิสูจน์หลักฐาน และแพทย์สถาบันนิติเวชวิทยา โรงพยาบาลตำรวจ ร่วมมาตรวจสอบ ไล่เลี่ยกับนำตัวผู้ต้องหามาชี้ยืนยัน
เจ้าหน้าที่ใช้จอบขุดดินลงไปไม่ลึกมากนัก พบถุงดำถูกฝังไว้จำนวน 7 ใบ ใบแรกพบชิ้นส่วนแขนซ้าย ใบที่สองพบส่วนหัว ใบที่สามพบส่วนขาซ้ายตั้งแต่หัวเข่าลงไป ใบที่สี่พบชิ้นส่วนแขนขวา ใบที่ห้าพบส่วนขาขวาตั้งแต่หัวเข่าลงไป ใบที่หกพบชิ้นส่วนลำตัวตั้งแต่ต้นคอถึงเอว และใบที่เจ็ดพบชิ้นส่วนท่อนล่างตั้งแต่เอวถึงหัวเข่า
โหดเหี้ยมอำมหิตเป็นที่สยดสยองแก่ผู้พบเห็น
ผู้ต้องหายอมรับว่า ผู้ตายเป็นกิ๊กที่แอบมีสัมพันธ์กันมานาน เช่าห้องพักเกิดเหตุเป็นรังรักอยู่ประจำ กระทั่งระยะหลังหวาดระแวงว่าฝ่ายหญิงจะตีตัวออกห่างเป็นเหตุให้คิดวางแผนฆ่านานกว่า 3 เดือน เริ่มตั้งแต่เตรียมขุดหลุมฝังศพ ซื้อมีด เลื่อย น้ำยาล้างห้องน้ำมาเก็บไว้ที่ท้ายรถ
วันเกิดเหตุ 28 กันยายน 2565 นัดเจอกับกิ๊กสาวย่านซอยลาซาล ก่อนที่จะเข้ามาเปิดห้องพักอาศัยจังหวะที่ผู้ตายนั่งเล่นโทรศัพท์มือถือ ใช้มีดปักเข้าที่บริเวณลำคอจนล้มฟุบ แล้วกระหน่ำแทงอีกหลายครั้งจนมั่นใจว่าตาย ก่อนลากศพเข้าไปไว้ในห้องน้ำ
กลับไปนอนพักที่บ้านย่านรามอินทราอยู่กับเมียอย่างใจเย็น
วันรุ่งขึ้นย้อนมาชำแหละศพทำลายหลักฐาน เริ่มหั่นชิ้นส่วนแขนและขา และชิ้นส่วนอื่นๆ รวม 7 ชิ้น ใช้เวลาประมาณ 4 ชั่วโมง รอจนกลางคืนอีกวันนำศพใส่กระเป๋า และถุงดำถือลงจากห้องไปใส่ท้ายรถเก๋งฮอนด้าซิตี้ไปฝังบริเวณตอม่อทางด่วนฉลองรัชที่เตรียมไว้อยู่แล้ว
“ผมมีความชื่นชอบหนังฆาตกรรมทุกรูปแบบเลยจำขั้นตอนการวางแผนจากซีรีส์สยองขวัญมาลงมือ” ฆาตกรหั่นศพวัยหนุ่มบอกไม่สะทกสะท้าน
เมื่อฉากรักที่เคยหวานเปลี่ยนเป็นรสขมระคนด้วยความแค้น
