“เป้าหมาย หรือความสำเร็จในชีวิตคือ ความสุข ความสำเร็จจริง ๆของชีวิตสำหรับพลอย เป้าหมายของพลอยคือทำในสิ่งที่รักและสิ่งที่รับผิดชอบในแต่ละวันให้ดีที่สุดหากถามว่าประสบความสำเร็จในชีวิตแล้วหรือยัง สำหรับพลอยแล้วไม่มีตายตัวว่าต้องมีบ้าน มีรถ มีสามี มีลูก มีสัตว์เลี้ยงของตัวเอง แค่ในวันที่สามารถยิ้มและมีความสุขจริงๆ ก็รู้สึกว่าคุ้มกับการมีชีวิตอยู่แล้ว ส่วนในเรื่องขององค์ประกอบชีวิตตั้งใจทำให้ดีที่สุดในทุกๆด้านเพื่อตัวเองและครอบครัวคนที่รัก” พลอย–พลอยไพลิน จันทนา สาวสมัยใหม่ยิ้มเก่งอัธยาศัยดีเปิดบทสนทนาบอกถึงเป้าหมายและความสำเร็จในชีวิต
พลอยเป็นชื่อเล่น แต่ก๊วนเพื่อนซี้มักเรียก เป็นฉายาว่า“พอยโย่ว” ด้วยบุคลิกเป็นคนเฮฮา สนทนา สนุก มีมนุษยสัมพันธ์ดี ปัจจุบันเป็น พนักงานแผนกสรรหาและพัฒนาพนักงานฝ่ายทรัพยากรบุคคลหรือ HR ช่อง7HD จบการศึกษา ชั้นมัธยมจากโรงเรียนฤทธิยะวรรณาลัยสายวิทย์-คณิต คว้าปริญญาบัตร จบปริญญาตรีจาก มหาวิทยาลัยราชภัฏสวนดุสิต สาขาจิตวิทยาอุตสาหกรรมและองค์การ
ฝ่ายบุคคลสาวช่องหลากสีบอกว่า งานHR เป็นการทำงานเกี่ยวข้องโดยตรงกับบุคคลค่อนข้างท้าทาย เพราะนอกจากจะได้พบปะผู้คนมากหน้าหลายตา ต่างทั้งวัยวุฒิ คุณวุฒิที่สำคัญ คือ การได้เรียนรู้ความคิดทัศนคติอุปนิสัยที่ต่างกันออกไป จึงเป็นความท้าทายในการที่เราจะต้องจัดการกับบุคคลต่างๆให้ออกมาดี และสอดคล้องกับการทำงานมากที่สุดส่วนเหตุผลที่เลือกทำอาชีพนี้ เพราะเรียนตรงมาทางนี้ จึงอยากนำความรู้ที่มีมาพัฒนาตนเองและเพิ่มประสบการณ์ในชีวิตประจำวันจริงๆ
ส่วนคติในการทำงานและการดำเนินชีวิต สาวอารมณ์ดีคนนี้บอกว่า ทำในสิ่งที่ต้องทำให้เต็มที่เต็มความสามารถ เพื่อจะได้ไม่ต้องนึกย้อนเสียดายหากเวลามันได้ผ่านไปแล้ว เพราะไม่มีใครสามารถกลับไปแก้ไขสิ่งต่างๆที่เกิดขึ้นได้แล้ว เพราะฉะนั้นหากตั้งใจจะทำอะไรทำด้วยใจและทำให้เต็มที่ก็ไม่ต้องเสียใจในภายหลัง อย่างไรก็ตามส่วนตัวพลอยเองไม่ค่อยดำเนินชีวิตตามใคร หากจะมีใครไว้เป็นแรงผลักดันหรือกำลังใจก็คือครอบครัว เพราะครอบครัวอยู่ข้างเราเสมอ ไม่ว่าจะในตอนที่เราทำดีมีความสุข หรือ แม้แต่ตอนที่เราทำผิดพลาดมีความทุกข์ครอบครัว ยังคอยให้กำลังใจและพร้อมที่จะเป็นแรงช่วย ให้เราก้าวต่อไปได้อีก
แน่นอนว่าทุกคนเกิดมาล้วนต้องผ่านอุปสรรคน้อยใหญ่ จะยากดีมีจนก็หลีกไม่พ้นเพื่อมาเป็นบททดสอบชีวิต เช่นเดียวกับพลอยที่เธออธิบายว่า อุปสรรคคือส่วนประกอบของชีวิตไม่มีใครไม่พบเจออุปสรรค แต่อยู่ที่ว่าเมื่อเราพบเจออุปสรรคแล้วนั้น เราจะมองเห็นและรับมือกับมันด้วยวิธีใด คำที่พลอย มักจะบอกกับตัวเองเสมอ คือไม่มีอะไรที่ทำไม่ได้และไม่ว่าจะช้าหรือเร็ว เวลายังคงเดินด้วยหน้าที่ของมัน เพราะฉะนั้นทุกๆอย่างที่กำลังเกิดขึ้นเดี๋ยวมันก็จะต้องผ่านไป
“ทุกครั้งที่เราเหนื่อยท้อ หรือรู้สึกว่าสิ่งที่เรากำลังเผชิญมันหนักหนากับ ความคิดความรู้สึกของเรา ซึ่งพลอยมักจะนึกถึงคำที่แม่บอกกับพลอยเสมอในตอนที่ท่านยังอยู่ว่า ไม่เป็นอะไรหรอกแค่นี้เอง เชื่อแม่สิ เพราะทุกครั้งที่แม่พูดแบบนี้มันเหมือนกับว่าเรื่องราวทุกอย่างกำลังจะผ่านไปได้ด้วยดีเสมอ หรือแม้กระทั่งตอนเจ็บป่วยแค่เพียงประโยคเดียวของแม่ยังทำให้เรารู้สึกว่าเราใกล้จะหายดีแล้ว นี่คงเป็นกำลังใจชั้นดีในชีวิตพลอย แม้ตอนนี้ท่านจะไม่ได้อยู่บอกประโยคนี้กับพลอยด้วยตัวท่านเองแล้วก็ตามแต่พลอยยังจำมันได้ดีเสมอ”
สำหรับประสบการณ์การทำงานรวมถึงหลักการใช้ชีวิต พลอยเล่าว่า สืบเนื่องจากการเรียนที่เน้นเรียนจิตวิทยาเกี่ยวกับบุคคลในการทำงาน เพราะฉะนั้นไม่ว่าจะตั้งแต่เริ่มฝึกงานจนกระทั่งปัจจุบันที่ทำงานอยู่แทบจะทั้งหมด คือการทำงานเกี่ยวกับบุคคลตั้งแต่ สรรหาคัดเลือกผู้สมัคร สัมภาษณ์พิจารณาความรู้ความสามารถ และที่สำคัญคือลักษณะของแต่ละบุคคลว่าเหมาะสมกับงานนั้นๆหรือไม่อย่างไร โดยการได้พบเจอผู้คนมากมายทำให้ได้เรียนรู้ ได้ทำความเข้าใจ ในความคิดทัศนคติที่แตกต่างกัน
เธอย้ำว่า ประสบการณ์ที่ได้รับและสั่งสมมา ถือเป็นตัวช่วยเปิดโลกเปิดมุมมอง รวมไปถึงทำให้ เราเปิดใจลดอคติที่เคยมีและ พร้อมรับฟังความคิดเห็น ในมุมที่ต่างออกไปได้กว้างขึ้น เป็นประโยชน์มากในการนำมาใช้ในชีวิตประจำวัน เพราะไม่ว่าอย่างไรเราก็ต้องพบเจอผู้คนช่วยเหลือ พึ่งพาไม่ว่าจะเป็นครอบครัว เพื่อนสนิท เพื่อนร่วมงาน และเพื่อนร่วมสังคมของเรา มากไปกว่านั้น เราเองยังได้เรียนรู้การควบคุม ความรู้สึก รวมไปถึงการแสดงออก ทางความรู้สึกต่าง ๆ รู้จักอดทนอดกลั้น กับบุคคลความคิดเห็น หรือเหตุการณ์ที่ไม่ตรงตามใจเรา มันทำให้เราสามารถใช้ชีวิตได้อย่างเข้าใจมากกว่ามองมันด้วยอารมณ์
“ผู้หญิงที่สวยคือ ผู้หญิงที่เห็นคุณค่าในตัวเอง และหมั่นดูแลตัวเองทั้งร่างกายและจิตใจ ให้มีความสุขอยู่เสมอ ซึ่งมันจะส่งผลให้ภาพที่แสดงออกมาว่าผู้หญิงคนๆนั้นดูดี ผู้หญิงที่สามารถพึ่งพาตัวเองได้ไม่หยุดที่จะเรียนรู้และพัฒนาตัวเองในทางที่ดีอยู่เสมอ พร้อมทั้ง สามารถช่วยเหลือดูแลเป็นที่พึ่งพาของครอบครัวและคนที่รักได้ แต่ก็ต้องเป็นไป ตามความเหมาะสมตามแรงกำลังที่มีของแต่ละบุคคล สำหรับพลอยแค่เพียงเป็นที่พึ่งทางใจให้กับคนรอบข้างได้ ก็ถือว่าเป็นที่พึ่งพาที่สำคัญมากแล้ว”
พลอยมีข้อคิดเห็นเกี่ยวกับผู้หญิงในยุคปัจจุบันกับสมัยก่อนว่า ผู้หญิงก็คือผู้หญิงขึ้นชื่อว่าเป็นผู้หญิงเหมือนกันต่อให้ต่างกันด้วยสภาวะใดก็ตาม ก็ยังคงจะต้องมีส่วนที่เหมือนกันไม่ว่าจะด้วยเรื่องใดเรื่องหนึ่งอยู่เสมอ(แล้วแต่กรณีบุคคล) แต่ด้วยวิวัฒนาการของสิ่งรอบข้างที่พัฒนาอย่างไม่มีที่สิ้นสุด ส่งผลกระทบโดยตรงต่อความคิดการจัดการเพื่อทำให้เราดำรงชีวิตอยู่ในยุคสมัยนั้นๆให้ได้ และด้วยความที่เรานั้นเป็นมนุษย์ต่อให้จะอยู่ในยุคสมัยเดียวกันหรือต่างยุคสมัย เมื่อดำรงชีวิตอยู่ด้วยกันในสังคมที่กว้างใหญ่ไม่ว่าจะเป็นผู้หญิงเหมือนกันหรือเป็นผู้ชายเหมือนกันก็ไม่จำเป็นว่าจะต้องคิดเหมือนกันเสมอไป
