ท้อนสุวรรณ

“ผมขายข่าว แต่ผมไม่ขายจรรยาบรรณ ไม่ขายชาติ ไม่ทำให้สังคมแตกแยก”

“ผมจะเขียนหนังสือจนกว่าจะเขียนไม่ได้”

“หน้าผมดูเหมือนคนบ้าดีเดือด แต่จริง ๆ แล้วไม่ใช่ “

“ผมอยากจะสื่อในความคิดของผม ซึ่งไม่ค่อยคล้ายกับคนทั่วไป”

“การวางตัวของนักข่าวต้องอยู่ในความเหมาะสม”

“ชีวิตช่างภาพของผม ถ้านับเป็นฟิล์ม ก็ไม่รู้กี่ม้วน เป็นภาพคงนับล้านรูป”

“ถ้าไม่มีวันนั้น ผมคงไม่ได้ขึ้นมาอยู่เป็นนักหนังสือพิมพ์ในวันนี้”

“การ์ตูนการเมืองผมมันเครียด เพราะเราต้องการอินกับเหตุการณ์บ้านเมือง”

“ผมเป็นคนที่ว่า มือที่ให้ ต้องอยู่สูงกว่ามือที่ขอ ถือหลัก คนหยอดเหรียญเป็นคนเลือกชื่อเพลง”

“ผมว่า ตอนหลังหนังสือพิมพ์มันธุรกิจเกินไป ถ้ามองในเรื่องธุรกิจ มันก็จบ”