ปากกามีไว้ล่าวายร้าย

ศาลตัดสินจำคุกเกรียงไกร เตชะโม่ง เป็นเวลา 5...

สรุปแล้วเสี่ยสันติ ศรีธนะขัณฑ์ เจ้าของกิจการค้าเพชรผู้อื้อฉาวล่องหนเก็บตัวตามคาด หลังโผล่แวบมางานศพลูกเมียที่วัดเทพศิรินทราวาสในคืนแรกของการสวดอภิธรรม คดีฆาตกรรมอำพรางดาราวดี...

พ้นคืนแห่งการตัดสินใจของทางแยกในชีวิต รสสุราเจือปนกับแกล้มที่แต่งแต้มฝีมือปรุงอาหารตามแบบฉบับคนอีสานข้างปั๊มน้ำมันริมถนนสุนทรโกษา พวกเราเรียกมันว่า “ร้านเจ๊เขียว” แหล่งรวมความสามัคคีกลมเกลียวในหมู่มิตรรักนักหนังสือพิมพ์สยามโพสต์ ผมลืมจุดหักเห...

ถือหูอยู่ในตู้โทรศัพท์สาธารณะหน้าสวนรื่นฤดี ถนนราชสีมา เขตดุสิต นานเกือบชั่วโมง...

“เปรียบเธอเพชรงามน้ำหนึ่ง”ชัยวุฒิ มั่นสิงห์ นักข่าวหนุ่มค่ายเดอะเนชั่นประจำกองบัญชาการตำรวจนครบาลขึ้นเพลงโปรดลูกคอสะท้านคร่ำครวญยิ่งกว่าต้นฉบับของชรินทร์ นันทนาคร...

  เสียงวี้ดว้าย กระตู้วู้ ลั่นมาจากหน้าห้องประชาสัมพันธ์ผนังเดียวกับห้องนักข่าวประจำกองบัญชาการตำรวจนครบาล วังปารุสกวัน...

วงเหล้าในวันแรกรุ่นของวัยทำงานไม่มีอะไรดีเท่าการฟังเสียงน้ำแข็งกระทบแก้วเคียงข้างโซดาส่งสัญญาณลอยฟู่เรียกร้องให้เร่งกระเดือกลงคอดับกระหายยามอาหารมื้อค่ำที่มุ่งเน้นรสชาติอำพันมากกว่าเมล็ดข้าวหย่อนกระเพาะ ผมผลาญชีวิตไปกับน้ำนรกสีทองแดงตามประสาหนุ่มโสด แต่ใช่ว่า ผมไม่เคยมีใคร ผู้หญิงผ่านเข้ามาบ้าง...

ย้อนกลับไปหลังเหตุการณ์นองเลือดพฤษภาทมิฬปี 2535 สงบลง อำนาจคืนสู่มือประชาชน ประชาธิปไตยคืนร่างออกช่อเบ่งบาน...

แตกเนื้อเต็มร่าง เป็นคนข่าวเต็มตัว วันเวลาในสนามข่าวแรกรุ่นผ่านไปรวดเร็วผลาญชั่วโมงยามค่ำคืนอยู่ในโลกของวงเหล้า หวงชีวิตหนุ่มโสด ลิงโลดตามประสาผู้ชาย...

“พวกเราสูงศักดิ์ สูงหนักสูงหนาร่อนเร่เคหาไม่มี ค่ำไหนนอนนั่น เราไม่หวั่น...